စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼၾကာပြင့္မ်ား

ခႏၶာမယိုင္လဲဖို႔ ခံတာခုိုင္ျမဲေနပါတယ္

ရထားတဲ့ ခႏၶာေလး တည္ျမဲေနေအာင္
ရထားတဲ့ ဘ၀ေလး ရွင္သန္ေနေအာင္
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးးနဲ႔ ျပဳျပင္ဖန္တီးေပးေနရတာဟာ
ကိုယ့္ကံေၾကြးေၾကာင့္ ကိုယ္ရလာတဲ့ ဘ၀ခႏၶာအတြက္
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေပးဆပ္ေနရတာပါပဲ။
ကိုယ့္ကံက သူတစ္ပါးကိုထိခိုက္ပ်က္စီးေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့
အကုသိုလ္ကံဆုိရင္ေတာ့ သာမာန္ေပးဆပ္ေနရသူေတြထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ အပင္ပန္း အဆင္းရဲခံျပီး ေပးဆပ္ရမွာေပါ့။

ေရွးအထူးျမင္ၾကည့္ရင္ ေက်းဇူးရွင္ေတြခ်ည္းပါပဲ

သံသရာမွာ ေဆြမ်ိဳးေသြးသား မေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးတဲ့သူရယ္လို႔
တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိတဲ့အတြက္ ကိုယ္နဲ႔ ထိေတြ႔ပက္သက္လာသမွ်
လူသားတုိင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ့ေဆြမ်ိဳးေသြးသားေတြခ်ည္းပါပဲ။
အဲဒီေဆြမ်ိဳးေသြးသားေတြက ကိုယ့္အေပၚဘ၀တစ္ခုခုမွာ
ေက်းဇူးတစ္ခုခုေတာ့ ျပဳခဲ့ၾကဖူးမွာျဖစ္လို႔ ျမင္ျမင္သမွ်လူသားတိုင္းဟာ
ကိုယ့္ရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေတြခ်ည္းလည္းျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။
သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓါတ္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ
ဒီဘ၀ေက်းဇူးရွင္ေတြကိုသာမက သံသရာဘ၀အဆက္ဆက္က
ေက်းဇူးရွင္ေတြကိုပါ “ေက်းဇူးရွင္” လို႔ သတ္မွတ္ျပီး
ေက်းဇူးသိေလ့၊ ေက်းဇူးဆပ္ေလ့ ရွိပါတယ္။
ဒီဘ၀ ကိုယ့္အေပၚတိုက္ရိုက္ေက်းဇူးျပဳသူေတြရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားကို
ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့အျပင္ ကိုယ့္နဲ႔ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစား
လံုး၀မပက္သက္တဲ့သူေတြရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားကိုလည္း
ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။

အဆီျပည့္နက္တဲ့ ဒီေန႔တစ္ရက္ျဖစ္ပါေစ

ငါ့အတြက္ဒီေန႔တစ္ရက္ပဲ အသက္ရွင္သန္ခြင့္ရွိတယ္လို႔
စိတ္ထဲမွာ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ထင္ျမင္ေနျပီဆိုရင္
ဒီတစ္ရက္ကေလးကို မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္အလုပ္ေတြနဲ႔
အခ်ိန္ျဖဳန္းမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေလာကီအာရုံကာမဂုဏ္ေတြနဲ႔ခ်ည္းလည္း
အခ်ိန္ျဖဳန္းမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္အလုပ္ေတြကိုပဲ
စကၠန္႔တုိင္း မိနစ္တိုင္းလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ့မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
မလႊဲမေရွာင္သာလို႔ ေလာကီကိစၥလူမႈအလုပ္ေတြ လုပ္ရတာဆိုရင္လည္းပဲ
တရားအသိေလးနဲ႔၊ အမွတ္သတိေလးနဲ႔ပဲ လုပ္ျဖစ္ေတာ့မွာပါေနာ္။
ေလာကီမွာေနရင္ေတာ့ ေလာကီအလုပ္ေတြက မလုပ္လို႔မျဖစ္ဘူး။

တြက္ေျခလွမွ မ်က္ရည္က်ပါ

မိမိက်လိုက္တဲ့ မ်က္ရည္ေၾကာင့္ အကုသိုလ္တရားေတြ တိုးပြားလာတယ္
ကုသိုလ္တရားေတြ ဆုတ္ယုတ္သြားတယ္ဆုိရင္ အဲဒီမ်က္ရည္မ်ိဳးဟာ
မမွီ၀ဲထိုက္တဲ့မ်က္ရည္၊ မက်ထိုက္တဲ့မ်က္ရည္၊တန္ဖိုးမရွိတဲ့မ်က္ရည္ပါပဲ။
မ်က္ရည္က်ျပီးတဲ့ေနာက္ ေကာင္းက်ိဳးမျဖစ္ဘဲ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္မယ္ဆိုရင္
မက်တာပဲေကာင္းပါတယ္။

ငါ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ငါေရခ်ိဳးေနရတာပါလား

ေရခြက္နဲ႔ခပ္ျပီး ေရကိုေလာင္းခ်ိဳးလိုက္တိုင္း၊ ေလာင္းခ်ိဳးလိုက္တုိင္း
ေၾသာ္.....သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ငါက်ခဲ့ရတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို
ငါေရခ်ိဳးေနရပါလား။ အဲဒီလို ဆင္ျခင္ၾကရမယ္။
အဲဒီလိုမ်ား ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္
ေမြးညင္းေပါက္ကေလးေတြထဲက စိမ့္၀င္သြားတဲ့ေရေတြနဲ႔အတူ
သံေ၀ဂစြမ္းအင္ေတြလည္း စိမ့္၀င္ျပီးေတာ့သြားၾကမွာပါပဲ။

သူ႕အေၾကာင္းၾကည့္မွ မိတ္ေဆြေကာင္း

“အရူးမမို႔ အဖက္မလုပ္ဘူး” “အရူးမမို႕ အဖက္မလုပ္နဲ႔”ဆိုတဲ့
သူေတာ္ေကာင္းစိတ္မရွိသူေတြနဲ႔ခ်ည္းသာ ေတြဆံုရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ပဋာစာရာရဲ့ဘသ အခုလို လွပလာေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
လူအမ်ားစုရဲ့သေဘာက ကိုယ္ကသာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းလိုခ်င္တယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ သူတစ္ပါးရဲ့မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းျဖစ္ဖို႔
မၾကိဳးစားခ်င္ၾကပါဘူး။ သူတစ္ပါးအေပၚ ေနရာတကာ အျပစ္ျမင္၊
အျပစ္တင္တဲ့စိတ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းခြဲျခားျပီး ဆက္ဆံခ်င္ၾကပါတယ္။
ကိုယ့္အတြက္ရေပါက္ရွိမွ ေပါင္းခ်င္ၾကျပီး ရေပါက္မရွိရင္
မေပါင္းခ်င္ၾကပါဘူး။ ဒါကိုပဲ “လူမႈဆက္ဆံေရးေတာ္တယ္“လို႔
တလြဲဂုဏ္ယူတတ္ၾကျပန္ပါေသးတယ္။ အမွန္ကေတာ့
တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တာပါ။ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးတာပါ။

ေဒါသဖ်က္ရင္ မေနာအလွပ်က္မယ္

ေဒါသေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္စီးပံုကေတာ့ နဂိုက စိတ္သေဘာထား
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ေဒါသ၀င္လာရင္ စိတ္သေဘာထား
ဆိုးသြားပါတယ္။ နဂိုကစိတ္ေန ဘယ္ေလာက္ႏူးညံ့ႏူးည့ံ၊
ေဒါသ၀င္လာရင္ စိတ္ေနၾကမ္းတမ္းသြားပါတယ္။
နဂိုက စိတ္ဓါတ္ဘယ္ေလာက္ျမင့္ျမတ္ျမင့္ျမတ္
ေဒါသ၀င္လာရင္ စိတ္ဓါတ္ယုတ္ညံ့သြားပါတယ္။
စိတ္ဓါတ္ေအာက္တန္းက်သြားပါတယ္။

ေမတၱာစပ္မွေဆြမ်ိုဳး ခ်စ္သဒၵါဟပ္မွအသေရတုိး

ေသြးစပ္တုိုင္း ေဆြမ်ိဳးမျဖစ္ပါဘူး။ေမတၱာစပ္မွ ေဆြမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။
ေသြးစပ္စပ္ မစပ္စပ္၊ေမတၱာစပ္ရင္ သူစိမ္း(တစိမ္း)ပါ။
ေသြးစပ္ေဆြမ်ိဳးရွိရုံနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ ဘာမွ အက်ိဳးမထူးႏိုင္ပါဘူး။
ေမတၱာစပ္ေဆြမ်ိဳးရွိမွ ကိုယ့္ဘ၀ အက်ိဳးထူးႏိုင္တာပါ။
ေသြးသာစပ္ျပီး၊ ေမတၱာမစပ္တဲ့ ေဆြမ်ိဳးကို တန္ဖိုးထားေနစရာမလိုပါဘူး။
ေသြးမစပ္ေပမယ့္။ ေမတၱာစပ္တဲ့ ေဆြမ်ိဳးကိုေတာ့ အျမတ္တႏိုး တန္းဖိုးထားရပါမယ္။
ေမတၱာစပ္တဲ့ ေဆြမ်ိဳးသည္သာ အေကာင္းဆံုး အျမတ္ဆံုးေဆြမ်ိဳး၊အႏႈိင္းမဲ့ေဆြမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

ပစၥဳပၸန္ အေတြးသန္မွ အႏွစ္အဟုတ္က်န္ ေအးခ်မ္းမယ္

လူေတြစိတ္ဆင္းရဲၾကတယ္ဆိုတာ အမ်ားအားျဖင့္ျဖစ္ခဲ့ျပီးသား
အဆင္မေျပမႈေတြကို “ပိုေတြး”လို႔၊ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္မလာေသးတဲ့
အဆင္မေျပမႈေတြကို “ၾကိဳေတြး”လို႔ပါ။ “ပိုေတြး”နဲ႔“ၾကိဳေတြး”ကို
အေဖာ္လုပ္ျပီး စိတ္နစ္မြန္းေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ
လက္ရွိအေျခအေနကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတဲ့
“လိုေတြး” မေတြးႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ စိတ္ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ျပီး
စိတ္ဆင္းရဲရပါတယ္။ “ပိုေတြး”နဲ႔“ၾကိဳေတြး”ကို သံေယာဇဥ္ျဖတ္ျပီး
“လိုေတြး”ကိုသာ စနစ္တက်ေဖာ္ထုတ္ က်င့္သံုးႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
စိတ္ဆင္းရဲရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ “လိုေတြး”ကို မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ရင္လည္း
ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္တဲ့သူဆီ အျမန္ဆံုးခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။

ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက၏ စိတ္အားျဖည့္ဓမၼၾကာပြင့္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။