အုပ္စု(၁)
အစံုလိုက္အုပ္စု
စိတ္ေကာင္းထားရင္၊ခ်မ္းသာမယ္၊စိတ္ေကာင္းမထားရင္၊ဆင္းရဲမယ္...................
ယမက၀ဂ္လို႔ေခၚတဲ့ အစံုလိုက္အုပ္စုမွာ အစံုလိုက္အစံုလိုက္ အတြဲလိုက္အတြဲလိုက္ အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားဆံုးမထားပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းနဲ႔စိတ္ဆိုး ဆင္းရဲနဲ႔ခ်မ္းသာ ေကာင္းမႈနဲ႔မေကာင္းမႈ ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔မေကာင္းက်ိဳး ျပီးေတာ့....................
ဘ၀ဆင္းရဲတာစိတ္မေကာင္းလို႔
တရားအားလံုးရဲ့ ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုးရဲ့ အၾကီးအမႉးဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုး ဟာစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ျပီးစီးရပါတယ္။ ပ်က္စီးတဲ့စိတ္၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ျပဳမယ္၊ေျပာမယ္၊ ၾကံစည္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ့ေနာက္ကို ဆင္းရဲဒုကၡေတြပဲ အစဥ္တစိုက္ လိုက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆုိရင္ လွည္းတပ္ထားတဲ့၀န္ေဆာင္ႏြားရဲ့ ေျခေထာက္ကို လွည္းဘီးက အစဥ္တစိုက္လိုက္ျပီး ႏွိပ္စက္ေနသလိုပါပဲ။
ဘ၀ခ်မ္းသာတာစိတ္ေကာင္းလုိ႔
တရားအားလံုးရဲ့ ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုးရဲ့ အၾကီးအမႉးဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုး ဟာစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ျပီးစီးရပါတယ္။ၾကည္လင္တဲ့စိတ္၊ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ျပဳမယ္၊ေျပာမယ္၊ၾကံစည္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ့ေနာက္ကိုခ်မ္းသာသုခေတြပဲ အစဥ္တစိုက္ လိုက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ အရိပ္ဟာ......အရိပ္ပိုင္ရွင္၊ အရိပ္ထြက္ပစၥည္းရဲ့ေနာက္ကို အစဥ္တစိုက္ မခြဲမခြာ လိုက္ေနသလိုပါပဲ။
အျငိဳးဖြဲ႔လွ်င္ရန္မျငိမ္း
“ငါ့ကို သူ ဆဲဖူးတယ္၊ ကဲ့ရဲ့ဖူးတယ္၊ အျပစ္ေျပာဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူခ်ဖူးတယ္၊ ထိုးဖူးတယ္၊ ရုိက္ဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူမတရား အႏိုင္ယူဖူးတယ္” လို႔ထပ္တလဲလဲ ေတြးေတာျပီး ရန္ျငိဴးဖြဲ႔ေနမယ္ဆိုရင္ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရန္ကႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျငိမ္းေအးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
အျငိဳးမဖြဲ႔မွရန္ျငိမ္း
“ငါ့ကို သူ ဆဲဖူးတယ္၊ ကဲ့ရဲ့ဖူးတယ္၊ အျပစ္ေျပာဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူခ်ဖူးတယ္၊ ထိုးဖူးတယ္၊ ရုိက္ဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူမတရား အႏိုင္ယူဖူးတယ္” လို႔ထပ္တလဲလဲ ေတြးေတာျပီး ရန္ျငိဴးဖြဲ႔ေနတာမ်ိဳး လံုး၀မျပဳလုပ္ဘူးဆိုရင္ တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ရန္ကႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ အစဥ္ထာ၀ရ ျငိမ္းေအးသြားႏိုင္ပါတယ္။
ရန္တံု႔မမူမွရန္ျငိမ္းမယ္
ရန္တုန္႔မူျခင္းျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွရန္မျငိမ္းႏိုင္ပါဘူး။ ရန္တံု႔မမူမွသာ ရန္ျငိမ္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ....သူေတာ္ေကာင္း တို႔ရဲ့ အစဥ္အလာ သြားရိုးလမ္းေၾကာင္းပါပဲ။
ေသမွာသိမွရန္ျငိမ္းမာ္
ခိုက္ရန္ျပဳတတ္တဲ့သူေတြက “ငါတို႔ဟာ ေသမင္းဆီကို အျမဲမျပတ္ သြားေနၾကရတဲ့သူေတြပါလား”လို႔ မသိၾကပါ
ဘူး။ အဲဒီလုိမသိၾကတဲ့အတြက္ ခိုက္ရန္ေတြဟာ တိုးပြားလာရပါတယ္။ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြကေတာ့
“ငါတို႔ဟာ ေသမင္းဆီကို အျမဲမျပတ္သြားေနၾကတဲ့သူေတြပါလား”လို႔ သိၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုသိတဲ့အတြက္ ခိုက္
ရန္ေတြဟာ ျငိမ္းေအးသြားၾကပါတယ္။
ကမ္းပါးသစ္ပင္လိုလူူ
၀ိတက္ဆိုးေတြရဲ့ အလိုကို လုိက္ျပီး ပ်င္းရိ တြန့္ဆုတ္ေနတဲ့ သူကို ကိေလသမာရ္(စိတ္ေကာင္းေတြကို ေသေအာင္ သတ္တတ္တဲ့ ကိေလသာ)ကလႊမ္းမိုး ႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာနဲ႔ ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးျပတ္မွာ ေပါက္ေနတဲ့အာခ်ည့္အားနဲ႔ သစ္ပင္ကို အင္အားၾကီးမွားတဲ့ ေလျပင္းေလထန္က လႊမ္းမိုးခ်ိဳးဖ်က္ပစ္ႏိုင္သလိုပါပဲ။
ေက်ာက္ေတာင္လိုလူ
ၾကံဳလာသမွ် အာရုံတုိင္းကို တင့္တယ္တယ္၊ ေကာင္းတယ္လို႔ အဖန္ဖန္ရႈျမင္တဲ့သူ၊ မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ ကိုယ္၊စိတ္ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးကို ေစာင့္စည္းတဲ့သူ၊ အစားအေသာက္နဲ႔တကြ ပစၥည္း၀တၱဳေတြရဲ့ အေပၚမွာ အတိုင္းအရွည္သိတဲ့သူ၊ ဘုရားတရားသံဃာနဲ႔ ကံ၊ ကံရဲ့အက်ိဳးကို မတုန္မလႈပ္ ယံုၾကည္တဲ့သူ၊ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ ၀ီရိယရွိတဲ့သူကို ကိေလသမာရ္(စိတေကာင္းေတြကို ေသေအာင္သတ္တတ္ တဲ့ကိေလသာ)ကမလႊမ္းမိုး မႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါဘူး၊ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ ေက်ာက္သားအတိျပီးတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကို အင္အားေပ်ာ့တဲ့ေလက မလႊမ္းမိုး မဖ်က္ဆီးႏိုင္သလိုပါပဲ။
ဖန္ရည္စြန္းသူ ဖန္ရည္၀တ္မ၀တ္ရ
စိတ္အစဥ္မွာ ရာဂ၊ ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာဖန္ရည္စြန္းထင္းေနတဲ့သူ၊ မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ကိုယ္၊စိတ္ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးကို ယဥ္ေက်းေအာင္မဆံုးမတဲ့သူ၊ စကားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မေျပာဆိုတဲ့သူဟာ ဖန္ရည္စြန္းတဲ့ အ၀တ္(သကၤန္း)ကို လံု၀မ၀တ္ရုံ မသံုးစြဲထိုက္ပါဘူး။
ဖန္ရည္၀တ္နဲ႔ ထိုက္တန္သူ
ရာဂ၊ ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာဖန္ရည္ အားလံုးကုိ ေထြးအံစြန္႔ပစ္ျပီးတဲ့သူ စိတ္အစဥ္မွာ ကိေလသာဖန္ရည္ မစြန္း ထင္းတဲ့သူ၊ သီလသိကၡာ ေကာင္းစြာတည္တဲ့သူ သီလရွိတဲ့သူ၊ မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ကိုယ္၊စိတ္ ဣေျႏၵေျခာက္ပါး ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမတဲ့သူ၊ စကားကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ေျပာဆိုတဲ့သူဟာ ဖန္ရည္စြန္းတဲ့အ၀တ္(သကၤန္း)နဲ႔ တကယ့္ကို ထိုက္တန္ပါတယ္။
အႏွစ္မက်န္တာ အၾကံမွားလို႔
အႏွစ္မဟုတ္တဲ့ အကာကိုေတာ့ အႏွစ္လို႔ မွတ္ထင္၊ အကာမဟုတ္တဲ့ အႏွစ္ကိုေတာ့ အကာလို႔သိျမင္ေနတဲ့သူ ေတြဟာအေတြးမွား၊ အၾကံမွား အယူအဆမွားေတြမွာပဲ စိတ္က်က္စားေနၾကတဲ့အတြက္ တကယ့္အႏွစ္စစ္ အႏွစ္ မွန္ကိုဘယ္ေတာ့မွ မရႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။
အႏွစ္သိမွ အႏွစ္ရွိမယ္
အႏွစ္ကို အႏွစ္လို႔ သိျပီး အကာကို အကာလို႔ျမင္တဲ့သူေတြဟာ အေတြးမွန္၊ အၾကံမွန္ အယူအဆမွန္ေတြမွာပဲ စိတ္က်က္စားေနၾကတဲ့အတြက္ တကယ့္အႏွစ္စစ္ အႏွစ္မွန္ကို အျပည့္အ၀ ရရွိႏိုင္ၾကပါတယ္။
အမိုးက်ဲရင္ မိုးရႊဲမယ္
ေကာင္းေကာင္းမိုးမထားတဲ့အိမ္၊ အမိုးက်ဲေနတဲ့အိမ္ကို မိုးေရမိုးေပါက္ေတြ ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္ႏိုင္သလို သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာဘာ၀နာေတြနဲ႔ ထံုမြမ္းမထားတဲ့ စိတ္ကိုလည္း ရာဂ၊ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာေတြ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ ႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါတယ္။
အမိုးလံုမွ ခ်မ္းသာမယ္
ေကာင္းေကာင္းမိုးထားတဲ့အိမ္၊ အမိုးစပ္ေနတဲ့အိမ္ကို မိုးေရမိုးေပါက္ေတြ မထိုးေဖာက္ မ၀င္ေရာက္ႏိုင္သလို သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာဘာ၀နာေတြနဲ႔ ထံုမြမ္းထားတဲ့ စိတ္ကိုလည္း ရာဂ၊ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာေတြ မထိုးေဖာက္မ၀င္ေရာက္ မႏွိပ္စက္ႏိုင္ေတာ့ပါတယ္။
ခုလည္းစိတ္ညစ္ေနာင္လည္းစိတ္ညစ္
မေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း ကိုယ့္မေကာင္းကံကို ကိုယ္ေတြးျပီး ၀မ္းနည္းစိတ္ညစ္ရသလို ေနာင္ဘ ၀မွာလည္း ကိုယ့္မေကာင္းကံရဲ့ အက်ိဳးဆင္းရဲဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကိုယ္ခံစားျပီး ၀မ္းနည္းစိတ္ညစ္ရပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာေရာ တမလြန္ဘ၀မွာပါ ၀မ္းနည္းစိတ္ညစ္ရတာပါ။ မေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ျပဳထားတဲ့ မေကာင္းမႈရဲ့ ညစ္ႏြမ္းမည္းေပမႈကို ျမင္ရတိုင္း ၀မ္းနည္းပူေဆြးရ၊ စိတ္ပင္ပန္းဆင္းရဲရပါတယ္။
ခုလည္းေပ်ာ္ရြင္ေနာင္လည္းေပ်ာ္ရြင္
ေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း ကိုယ့္ေကာင္းကံကို ကိုယ္ေတြးျပီး ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရြင္ရသလို ေနာင္ဘ၀ မွာလည္း ကိုယ့္ေကာင္းကံရဲ့ အက်ိဳးခ်မ္းသာသုခ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကိုယ္ခံစားျပီး ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ရပါတယ္။ ပစၥဳ ပၸန္ဘ၀မွာေရာ တမလြန္ဘ၀မွာပါ ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ရတာပါ။ ေကာင္းမႈုုုျပဳတဲ့သူဟာ ကိုယ္ျပဳထားတဲ့ ေကာင္း မႈရဲ့ သန္႔စင္ျဖဴေဖြးမႈကို ျမင္ရတိုင္ ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရြင္ရ ၊ ၾကည္ႏူးေက်နပ္ရပါတယ္။
အလုပ္မွားက စိတ္ပူရ
မေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္တဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း စိတ္ပူေလာင္ရ၊ေနာင္ဘ၀မွာလည္း စိတ္ပူေလာင္ရပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ ၊ တမလြန္ႏွစ္ခုလံုးမွာ စိတ္ပူေလာင္ရတာပါ။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ “ငါမေကာင္းတဲ့ အလုပ္ လုပ္မိေလးျခင္း” လို႔ ေတြးျပီး စိတ္ပူေလာင္ရသလို တမလြန္ဘ၀ အပါယ္ေလးပါးတစ္ပါးပါး မေကာင္းရာဒုဂၢတိ ေရာက္တဲ့အခါ ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြကို နာက်င္သည္းထန္စြာ ခံစားျပီး အၾကီးအက်ယ္ စိတ္ပူေလာင္ရပါတယ္။
အလုပ္မွန္က စိတ္ေအးရ
ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္တဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း ႏွစ္သက္ရ၊ စိတ္ခ်မ္းသာရ၊ ေနာင္ဘ၀မွာလည္း ႏွစ္သက္ရ စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္ခုလံုးမွာ ႏွစ္သက္ရ စိတ္ခ်မ္းသာရတာပါ။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ “ငါေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ထားတယ္၊ ငါေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ျပီးျပီး”လို႔ ေတြးျပီး ႏွစ္သက္ရ၊ စိတ္ခ်မ္းသာရသ လို တမလြန္ဘ၀ လူ႔ျပည္၊နတ္ျပည္ ေကာင္းရာသုဂတိ ေရာက္တဲ့အခါ ခ်မ္းသာသုခေတြကို ျပည့္စံုၾကြယ္၀စြာ ခံစားျပီး အၾကီးအက်ယ္ ႏွစ္သက္ရ၊ စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။
သိျပီးမက်င့္ရင္ ႏြားေက်ာင္းသား
အက်ိဳးစီးပြားေကာင္းေတြ ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္တဲ့ ပိဋကတ္သံုးေဖာ္ ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို အမ်ားၾကီး သင္ယူပို႔ခ် ေဟာျပေနေပမယ့္ အဲဒီတရားေတာ္ေတြအတုိင္း လိုက္နာျပဳက်င့္မႈမရွိဘဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနမယ္ဆိုရင္ မဂ္ဖိုလ္ေ၀စုရတဲ့သူ၊ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ့သူူ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ ႏြားပိုင္ရွင္ သူတစ္ပါးတို႔ရဲ့ ႏြားေတြကို ေရတြက္ထိန္းေက်ာင္းရတဲ့ အခစား ႏြားေက်ာင္းသားဟာ ႏြားထြက္ပစၥည္း အရသာငါးမ်ိဳး (ႏို႔ရည္၊ ႏို႔ဓမ္း ၊ ေထာပတ္၊ ရက္တက္၊ ဆီဦး)ရဲ့ ေ၀စုရတဲ့သူ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြ သံုးေဆာင္ခံစားခြင္႔ရတဲ့ သူလံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္သလိုပါပဲ။
သိျပီးက်င့္ရင္ ႏြားပိုင္ရွင္
အက်ိဳးစီးပြားေကာင္းေတြ ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္တဲ့ ပိဋကတ္သံုးေဖာ္ ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို အနည္းငယ္မွ်သာ သင္ယူပို႔ခ် ေဟာျပေနေပမယ့္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြတဲ့ အက်င့္ေကာင္းအက်င့္ျမတ္ေတြကို (ကိုယ္ သင္ယူလို႔ သိထားတဲ့ တရားေတာ္ေတြအတိုင္း) က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္မယ္ဆိုရင္ ရာဂ၊ ေဒါသ ေမာဟေတြ ကိုလည္း ပယ္စြန္႔ႏိုင္၊ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ သစၥာေလးပါး အမွန္တရားေတြကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းပိုင္ပိုင္သိ၊ စိတ္ကလည္း ကိေလသာအေႏွာင္အဖြဲ႔ကေန ရွင္းရွင္းၾကီးလြတ္ျပီး ပစၥဳပၸန္ရုပ္နာမ္ခႏၶာ အေပၚမွာေရာ၊ တမလြန္ ရုပ္နာမ္ခႏၶာအေပၚမွာေရာ၊ အတြင္း အဇၩတၱ ရုပ္နာမ္ခႏၶာအေပၚမွာေရာ၊ အျပင္ဗဟိဒၶ ရုပ္နာမ္ခႏၶာအေပၚမွာပါ တဏွာဒိ႒ိနဲ႔ မစြဲလမ္းေတာ့တဲ့ ရဟႏ ၱာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏြားပိုင္ရွင္ဟာ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြရဲ့ အရသာ ေ၀စုကိုရသလုိ နည္းနည္းသိျပီး မ်ားမ်ားက်င့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာလည္း မဂ္ဖိုလ္ေ၀စုရတဲ့သူ၊ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက ၏ စိတ္အားျဖည့္ဓမၼပဒ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္တင္ျပပါသည္။
အစံုလိုက္အုပ္စု
စိတ္ေကာင္းထားရင္၊ခ်မ္းသာမယ္၊စိတ္ေကာင္းမထားရင္၊ဆင္းရဲမယ္...................
ယမက၀ဂ္လို႔ေခၚတဲ့ အစံုလိုက္အုပ္စုမွာ အစံုလိုက္အစံုလိုက္ အတြဲလိုက္အတြဲလိုက္ အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားဆံုးမထားပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းနဲ႔စိတ္ဆိုး ဆင္းရဲနဲ႔ခ်မ္းသာ ေကာင္းမႈနဲ႔မေကာင္းမႈ ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔မေကာင္းက်ိဳး ျပီးေတာ့....................
ဘ၀ဆင္းရဲတာစိတ္မေကာင္းလို႔
တရားအားလံုးရဲ့ ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုးရဲ့ အၾကီးအမႉးဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုး ဟာစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ျပီးစီးရပါတယ္။ ပ်က္စီးတဲ့စိတ္၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ျပဳမယ္၊ေျပာမယ္၊ ၾကံစည္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ့ေနာက္ကို ဆင္းရဲဒုကၡေတြပဲ အစဥ္တစိုက္ လိုက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆုိရင္ လွည္းတပ္ထားတဲ့၀န္ေဆာင္ႏြားရဲ့ ေျခေထာက္ကို လွည္းဘီးက အစဥ္တစိုက္လိုက္ျပီး ႏွိပ္စက္ေနသလိုပါပဲ။
ဘ၀ခ်မ္းသာတာစိတ္ေကာင္းလုိ႔
တရားအားလံုးရဲ့ ေရွ႕သြားေခါင္းေဆာင္ဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုးရဲ့ အၾကီးအမႉးဟာ စိတ္ပါ။ တရားအားလံုး ဟာစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ျပီးစီးရပါတယ္။ၾကည္လင္တဲ့စိတ္၊ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ျပဳမယ္၊ေျပာမယ္၊ၾကံစည္မယ္ဆိုရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ့ေနာက္ကိုခ်မ္းသာသုခေတြပဲ အစဥ္တစိုက္ လိုက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ အရိပ္ဟာ......အရိပ္ပိုင္ရွင္၊ အရိပ္ထြက္ပစၥည္းရဲ့ေနာက္ကို အစဥ္တစိုက္ မခြဲမခြာ လိုက္ေနသလိုပါပဲ။
အျငိဳးဖြဲ႔လွ်င္ရန္မျငိမ္း
“ငါ့ကို သူ ဆဲဖူးတယ္၊ ကဲ့ရဲ့ဖူးတယ္၊ အျပစ္ေျပာဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူခ်ဖူးတယ္၊ ထိုးဖူးတယ္၊ ရုိက္ဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူမတရား အႏိုင္ယူဖူးတယ္” လို႔ထပ္တလဲလဲ ေတြးေတာျပီး ရန္ျငိဴးဖြဲ႔ေနမယ္ဆိုရင္ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရန္ကႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ မျငိမ္းေအးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
အျငိဳးမဖြဲ႔မွရန္ျငိမ္း
“ငါ့ကို သူ ဆဲဖူးတယ္၊ ကဲ့ရဲ့ဖူးတယ္၊ အျပစ္ေျပာဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူခ်ဖူးတယ္၊ ထိုးဖူးတယ္၊ ရုိက္ဖူးတယ္၊ ငါ့ကို သူမတရား အႏိုင္ယူဖူးတယ္” လို႔ထပ္တလဲလဲ ေတြးေတာျပီး ရန္ျငိဴးဖြဲ႔ေနတာမ်ိဳး လံုး၀မျပဳလုပ္ဘူးဆိုရင္ တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ရန္ကႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ အစဥ္ထာ၀ရ ျငိမ္းေအးသြားႏိုင္ပါတယ္။
ရန္တံု႔မမူမွရန္ျငိမ္းမယ္
ရန္တုန္႔မူျခင္းျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွရန္မျငိမ္းႏိုင္ပါဘူး။ ရန္တံု႔မမူမွသာ ရန္ျငိမ္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ....သူေတာ္ေကာင္း တို႔ရဲ့ အစဥ္အလာ သြားရိုးလမ္းေၾကာင္းပါပဲ။
ေသမွာသိမွရန္ျငိမ္းမာ္
ခိုက္ရန္ျပဳတတ္တဲ့သူေတြက “ငါတို႔ဟာ ေသမင္းဆီကို အျမဲမျပတ္ သြားေနၾကရတဲ့သူေတြပါလား”လို႔ မသိၾကပါ
ဘူး။ အဲဒီလုိမသိၾကတဲ့အတြက္ ခိုက္ရန္ေတြဟာ တိုးပြားလာရပါတယ္။ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြကေတာ့
“ငါတို႔ဟာ ေသမင္းဆီကို အျမဲမျပတ္သြားေနၾကတဲ့သူေတြပါလား”လို႔ သိၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုသိတဲ့အတြက္ ခိုက္
ရန္ေတြဟာ ျငိမ္းေအးသြားၾကပါတယ္။
ကမ္းပါးသစ္ပင္လိုလူူ
၀ိတက္ဆိုးေတြရဲ့ အလိုကို လုိက္ျပီး ပ်င္းရိ တြန့္ဆုတ္ေနတဲ့ သူကို ကိေလသမာရ္(စိတ္ေကာင္းေတြကို ေသေအာင္ သတ္တတ္တဲ့ ကိေလသာ)ကလႊမ္းမိုး ႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာနဲ႔ ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးျပတ္မွာ ေပါက္ေနတဲ့အာခ်ည့္အားနဲ႔ သစ္ပင္ကို အင္အားၾကီးမွားတဲ့ ေလျပင္းေလထန္က လႊမ္းမိုးခ်ိဳးဖ်က္ပစ္ႏိုင္သလိုပါပဲ။
ေက်ာက္ေတာင္လိုလူ
ၾကံဳလာသမွ် အာရုံတုိင္းကို တင့္တယ္တယ္၊ ေကာင္းတယ္လို႔ အဖန္ဖန္ရႈျမင္တဲ့သူ၊ မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ ကိုယ္၊စိတ္ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးကို ေစာင့္စည္းတဲ့သူ၊ အစားအေသာက္နဲ႔တကြ ပစၥည္း၀တၱဳေတြရဲ့ အေပၚမွာ အတိုင္းအရွည္သိတဲ့သူ၊ ဘုရားတရားသံဃာနဲ႔ ကံ၊ ကံရဲ့အက်ိဳးကို မတုန္မလႈပ္ ယံုၾကည္တဲ့သူ၊ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ ၀ီရိယရွိတဲ့သူကို ကိေလသမာရ္(စိတေကာင္းေတြကို ေသေအာင္သတ္တတ္ တဲ့ကိေလသာ)ကမလႊမ္းမိုး မႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါဘူး၊ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ ေက်ာက္သားအတိျပီးတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကို အင္အားေပ်ာ့တဲ့ေလက မလႊမ္းမိုး မဖ်က္ဆီးႏိုင္သလိုပါပဲ။
ဖန္ရည္စြန္းသူ ဖန္ရည္၀တ္မ၀တ္ရ
စိတ္အစဥ္မွာ ရာဂ၊ ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာဖန္ရည္စြန္းထင္းေနတဲ့သူ၊ မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ကိုယ္၊စိတ္ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးကို ယဥ္ေက်းေအာင္မဆံုးမတဲ့သူ၊ စကားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မေျပာဆိုတဲ့သူဟာ ဖန္ရည္စြန္းတဲ့ အ၀တ္(သကၤန္း)ကို လံု၀မ၀တ္ရုံ မသံုးစြဲထိုက္ပါဘူး။
ဖန္ရည္၀တ္နဲ႔ ထိုက္တန္သူ
ရာဂ၊ ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာဖန္ရည္ အားလံုးကုိ ေထြးအံစြန္႔ပစ္ျပီးတဲ့သူ စိတ္အစဥ္မွာ ကိေလသာဖန္ရည္ မစြန္း ထင္းတဲ့သူ၊ သီလသိကၡာ ေကာင္းစြာတည္တဲ့သူ သီလရွိတဲ့သူ၊ မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ကိုယ္၊စိတ္ ဣေျႏၵေျခာက္ပါး ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမတဲ့သူ၊ စကားကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ေျပာဆိုတဲ့သူဟာ ဖန္ရည္စြန္းတဲ့အ၀တ္(သကၤန္း)နဲ႔ တကယ့္ကို ထိုက္တန္ပါတယ္။
အႏွစ္မက်န္တာ အၾကံမွားလို႔
အႏွစ္မဟုတ္တဲ့ အကာကိုေတာ့ အႏွစ္လို႔ မွတ္ထင္၊ အကာမဟုတ္တဲ့ အႏွစ္ကိုေတာ့ အကာလို႔သိျမင္ေနတဲ့သူ ေတြဟာအေတြးမွား၊ အၾကံမွား အယူအဆမွားေတြမွာပဲ စိတ္က်က္စားေနၾကတဲ့အတြက္ တကယ့္အႏွစ္စစ္ အႏွစ္ မွန္ကိုဘယ္ေတာ့မွ မရႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။
အႏွစ္သိမွ အႏွစ္ရွိမယ္
အႏွစ္ကို အႏွစ္လို႔ သိျပီး အကာကို အကာလို႔ျမင္တဲ့သူေတြဟာ အေတြးမွန္၊ အၾကံမွန္ အယူအဆမွန္ေတြမွာပဲ စိတ္က်က္စားေနၾကတဲ့အတြက္ တကယ့္အႏွစ္စစ္ အႏွစ္မွန္ကို အျပည့္အ၀ ရရွိႏိုင္ၾကပါတယ္။
အမိုးက်ဲရင္ မိုးရႊဲမယ္
ေကာင္းေကာင္းမိုးမထားတဲ့အိမ္၊ အမိုးက်ဲေနတဲ့အိမ္ကို မိုးေရမိုးေပါက္ေတြ ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္ႏိုင္သလို သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာဘာ၀နာေတြနဲ႔ ထံုမြမ္းမထားတဲ့ စိတ္ကိုလည္း ရာဂ၊ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာေတြ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ ႏွိပ္စက္ႏိုင္ပါတယ္။
အမိုးလံုမွ ခ်မ္းသာမယ္
ေကာင္းေကာင္းမိုးထားတဲ့အိမ္၊ အမိုးစပ္ေနတဲ့အိမ္ကို မိုးေရမိုးေပါက္ေတြ မထိုးေဖာက္ မ၀င္ေရာက္ႏိုင္သလို သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာဘာ၀နာေတြနဲ႔ ထံုမြမ္းထားတဲ့ စိတ္ကိုလည္း ရာဂ၊ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာေတြ မထိုးေဖာက္မ၀င္ေရာက္ မႏွိပ္စက္ႏိုင္ေတာ့ပါတယ္။
ခုလည္းစိတ္ညစ္ေနာင္လည္းစိတ္ညစ္
မေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း ကိုယ့္မေကာင္းကံကို ကိုယ္ေတြးျပီး ၀မ္းနည္းစိတ္ညစ္ရသလို ေနာင္ဘ ၀မွာလည္း ကိုယ့္မေကာင္းကံရဲ့ အက်ိဳးဆင္းရဲဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကိုယ္ခံစားျပီး ၀မ္းနည္းစိတ္ညစ္ရပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာေရာ တမလြန္ဘ၀မွာပါ ၀မ္းနည္းစိတ္ညစ္ရတာပါ။ မေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ျပဳထားတဲ့ မေကာင္းမႈရဲ့ ညစ္ႏြမ္းမည္းေပမႈကို ျမင္ရတိုင္း ၀မ္းနည္းပူေဆြးရ၊ စိတ္ပင္ပန္းဆင္းရဲရပါတယ္။
ခုလည္းေပ်ာ္ရြင္ေနာင္လည္းေပ်ာ္ရြင္
ေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း ကိုယ့္ေကာင္းကံကို ကိုယ္ေတြးျပီး ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရြင္ရသလို ေနာင္ဘ၀ မွာလည္း ကိုယ့္ေကာင္းကံရဲ့ အက်ိဳးခ်မ္းသာသုခ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကိုယ္ခံစားျပီး ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ရပါတယ္။ ပစၥဳ ပၸန္ဘ၀မွာေရာ တမလြန္ဘ၀မွာပါ ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ရတာပါ။ ေကာင္းမႈုုုျပဳတဲ့သူဟာ ကိုယ္ျပဳထားတဲ့ ေကာင္း မႈရဲ့ သန္႔စင္ျဖဴေဖြးမႈကို ျမင္ရတိုင္ ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရြင္ရ ၊ ၾကည္ႏူးေက်နပ္ရပါတယ္။
အလုပ္မွားက စိတ္ပူရ
မေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္တဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း စိတ္ပူေလာင္ရ၊ေနာင္ဘ၀မွာလည္း စိတ္ပူေလာင္ရပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ ၊ တမလြန္ႏွစ္ခုလံုးမွာ စိတ္ပူေလာင္ရတာပါ။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ “ငါမေကာင္းတဲ့ အလုပ္ လုပ္မိေလးျခင္း” လို႔ ေတြးျပီး စိတ္ပူေလာင္ရသလို တမလြန္ဘ၀ အပါယ္ေလးပါးတစ္ပါးပါး မေကာင္းရာဒုဂၢတိ ေရာက္တဲ့အခါ ဆင္းရဲ ဒုကၡေတြကို နာက်င္သည္းထန္စြာ ခံစားျပီး အၾကီးအက်ယ္ စိတ္ပူေလာင္ရပါတယ္။
အလုပ္မွန္က စိတ္ေအးရ
ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္တဲ့သူဟာ ဒီဘ၀မွာလည္း ႏွစ္သက္ရ၊ စိတ္ခ်မ္းသာရ၊ ေနာင္ဘ၀မွာလည္း ႏွစ္သက္ရ စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္ခုလံုးမွာ ႏွစ္သက္ရ စိတ္ခ်မ္းသာရတာပါ။ ပစၥဳပၸန္ဘ၀မွာ “ငါေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ထားတယ္၊ ငါေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ျပီးျပီး”လို႔ ေတြးျပီး ႏွစ္သက္ရ၊ စိတ္ခ်မ္းသာရသ လို တမလြန္ဘ၀ လူ႔ျပည္၊နတ္ျပည္ ေကာင္းရာသုဂတိ ေရာက္တဲ့အခါ ခ်မ္းသာသုခေတြကို ျပည့္စံုၾကြယ္၀စြာ ခံစားျပီး အၾကီးအက်ယ္ ႏွစ္သက္ရ၊ စိတ္ခ်မ္းသာရပါတယ္။
သိျပီးမက်င့္ရင္ ႏြားေက်ာင္းသား
အက်ိဳးစီးပြားေကာင္းေတြ ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္တဲ့ ပိဋကတ္သံုးေဖာ္ ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို အမ်ားၾကီး သင္ယူပို႔ခ် ေဟာျပေနေပမယ့္ အဲဒီတရားေတာ္ေတြအတုိင္း လိုက္နာျပဳက်င့္မႈမရွိဘဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနမယ္ဆိုရင္ မဂ္ဖိုလ္ေ၀စုရတဲ့သူ၊ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ့သူူ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘာနဲ႔ဥပမာတူသလဲဆိုရင္ ႏြားပိုင္ရွင္ သူတစ္ပါးတို႔ရဲ့ ႏြားေတြကို ေရတြက္ထိန္းေက်ာင္းရတဲ့ အခစား ႏြားေက်ာင္းသားဟာ ႏြားထြက္ပစၥည္း အရသာငါးမ်ိဳး (ႏို႔ရည္၊ ႏို႔ဓမ္း ၊ ေထာပတ္၊ ရက္တက္၊ ဆီဦး)ရဲ့ ေ၀စုရတဲ့သူ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြ သံုးေဆာင္ခံစားခြင္႔ရတဲ့ သူလံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္သလိုပါပဲ။
သိျပီးက်င့္ရင္ ႏြားပိုင္ရွင္
အက်ိဳးစီးပြားေကာင္းေတြ ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္တဲ့ ပိဋကတ္သံုးေဖာ္ ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို အနည္းငယ္မွ်သာ သင္ယူပို႔ခ် ေဟာျပေနေပမယ့္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြတဲ့ အက်င့္ေကာင္းအက်င့္ျမတ္ေတြကို (ကိုယ္ သင္ယူလို႔ သိထားတဲ့ တရားေတာ္ေတြအတိုင္း) က်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္မယ္ဆိုရင္ ရာဂ၊ ေဒါသ ေမာဟေတြ ကိုလည္း ပယ္စြန္႔ႏိုင္၊ သိသင့္သိထိုက္တဲ့ သစၥာေလးပါး အမွန္တရားေတြကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းပိုင္ပိုင္သိ၊ စိတ္ကလည္း ကိေလသာအေႏွာင္အဖြဲ႔ကေန ရွင္းရွင္းၾကီးလြတ္ျပီး ပစၥဳပၸန္ရုပ္နာမ္ခႏၶာ အေပၚမွာေရာ၊ တမလြန္ ရုပ္နာမ္ခႏၶာအေပၚမွာေရာ၊ အတြင္း အဇၩတၱ ရုပ္နာမ္ခႏၶာအေပၚမွာေရာ၊ အျပင္ဗဟိဒၶ ရုပ္နာမ္ခႏၶာအေပၚမွာပါ တဏွာဒိ႒ိနဲ႔ မစြဲလမ္းေတာ့တဲ့ ရဟႏ ၱာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ႏြားပိုင္ရွင္ဟာ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြရဲ့ အရသာ ေ၀စုကိုရသလုိ နည္းနည္းသိျပီး မ်ားမ်ားက်င့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာလည္း မဂ္ဖိုလ္ေ၀စုရတဲ့သူ၊ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အရွင္ဆႏၵာဓိက ၏ စိတ္အားျဖည့္ဓမၼပဒ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္တင္ျပပါသည္။
