Thursday, January 13, 2011

ၾကံဳရဆံုရ

5 comment
စည္းကမ္းအရ မ်က္ႏွာထားတင္းတဲ့ စင္ကာပူ လဝက လူၾကီးေတြလိုပဲ ျမန္မာျပည္က လဝက လူၾကီးေတြကလည္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ႏွာထားတင္းၾကတယ္။ အလုပ္ဖိအားလား၊ ဒါျမန္မာေတြပါကြာဆုိတဲ့ အေတြးလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလယဥ္ေမာင္မယ္ပါး ဝေနၾကတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္...

အရင္လုိပဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႔လမ္းမၾကီးေတြေပၚမွာ တက္ကစီ အစုတ္ေတြေပါတုန္း။ ကားေကာင္းကားသန္႔ၾကီးေတြလည္းေပါတုန္း။ လမ္းေဘးမွာ ေကာင္မေလးေတြလည္းေပါတုန္း။

ကားကြင္းေရာက္ေတာ့ ျမန္မာပုိက္ဆံအစစ္ေတြရတယ္။ အစစ္ဆုိတာ တိပ္ဖာ၊ ဆီစြန္းေတြေျပာတာပါ။ အသစ္ေတြက သိပ္စိတ္မခ်ရဘူး။ ဘာမွေတြးမေနနဲ႔။ က်ေနာ္လညး္ဒါပဲသံုးတယ္။ မယူခ်င္ပစ္ထားခဲ့။

ခပ္ေသးေသးကားေပၚမွာ ခပ္က်ဥ္က်ဥ္းခံုနဲ႔ ထုိင္ရင္း ခပ္ေပါေပါသီခ်င္းနဲ႔ ေအာက္ပုိင္းဟာသေတြ ဖြင့္ျပလိမ့္မယ္။ ျပီးေတာ့ အေအးငရဲခန္း။ ေအာက္ကလည္းေအး အေပၚကလည္းေအး။ ေလ်ာ့လုိ႔မရတဲ့ အဲကြန္းနဲ႔ ပိတ္လုိ႔မရတဲ့ အဲကြန္းေၾကာင့္ အေအးငရဲခန္းကုိ ၾကံဳဖူးသြားတယ္။

မန္းေလးရဲ့ၾကိဳဆုိပံုကသင္းတယ္ မနက္ေလးနာရီ အင္မတန္ေအးလုိ႔ အေမတုိ႔ေစာင္ပံုထဲ အတင္းတုိးဝင္ပစ္လုိက္တယ္။ မင္းဘာတတ္ႏုိင္ေသးလဲ။

အိမ္မွာ ႏွပ္ေနတာ လာၾကိဳမယ့္လူေတြ မသိလုိ႔ စိတ္ေတြပူလုိ႔။ သူတုိ႔ကို သရဲသြားေျခာက္ျပီး ထမင္းပံုစားသြားစားၾကတယ္။ ညေနတခါခ်ိန္းျပီး ႏွစ္သစ္ကုိကူးဖုိ႔ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ သူတုိ႔က ဝုိင္နဲ႔ကူးတယ္ ကုိယ္က ဝီစကီနဲ႔ကူးတယ္။ ဒါပဲကြာတယ္။ သူတုိ႔ေတာ့ ဖဲရုိက္ၾကတယ္။ အနံ႔အသက္မခံႏုိင္မွာစုိးလုိ႔ ေစာေစာဝင္အိပ္ျဖစ္တယ္။ ေဆာရီးပါ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ။

ႏွစ္ကူးျပီးေတာ့ ေရႊဘုိကုိ ခရီဆက္တယ္။ ဟုိေငးဒီေငးလုိက္လာေပမယ့္ လွေတာနားေရာက္ေတာ့ ေဘးကအကုိက "ညီ ဟုိမွာၾကည့္စမ္း ကုကၠိဳပင္ေတြ ေသေနတယ္ေတြ႔လား တဲ့" "အကုိရာ အဲဒီဖက္ပဲေသတာ ဒီဖက္.......ဒီဖက္မွာလဲ ေသတာပဲ အကုိရ" အကုိကေျပာတယ္ "အညာမွာ ကုကၠိဳေသတာ ရင္နာဖုိ႔ေကာင္းတယ္"တဲ့။ ေရတုိက္စားမႈ။ ထင္းရွားပါးလာမႈေၾကာင့္ လမ္းေဘးသစ္ပင္ေတြ ထင္းရေအာင္ သစ္ေခါက္ခြာမႈ။ ေတာင္သူေတြ မဆင္မျခင္ ေကာက္ရုိးပံုေတြ မီးရႈိ႔လုိ႔ အညာမွာ ကုကၠိဳပင္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားေသေနပါျပီ။ တာဝန္ရွိသူေတြကလည္း အာဏာနဲ႔ထိန္းသိမ္းေပမယ့္ အသိပညာေပးမႈေတြ လုိအပ္ေနပါေသးတယ္။

အကုိတုိ႔၇ြာေရာက္ေတာ့ ေႏြးေထြးတဲ့ အျပံဳးနဲ႔ၾကိဳဆုိၾကတယ္။ တကယ့္မိသားစုလုိပါပဲ။ က်န္းက်န္းမာမာေတြရေတာ့ ပုိျပီးေတာင္ ဝမ္းသာေသးတယ္။ ရႊာမွာ ကြမ္းျခံနဲ႔ ဆူျဖိဳးေနၾကတယ္တဲ့။ ဝမ္းသာလုိက္တာ။ စီးပြားေရးေကာင္းေတာ့ ဘာသာေရးဖက္လွည့္လာႏုိင္တယ္။ သမာအာဇီဝနဲ႔ပဲ စီးပြားရွာၾကေတာ့တယ္။ ရြာအတြက္ တရားပြဲေတြ။ သာသနာေရးအေဆာက္အအံုေတြ လွဴတမ္းၾကတယ္။ အကုိေရ စာၾကည့္တုိက္ေလးပါ လုပ္ပါ့ဦးလုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။

ဆရာဝန္ျဖစ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ သြားေတြ႔ျဖစ္ေတာ့ အန္မတန္ၾကိဳးစားရတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ အလုပ္မွာ ၾကံဳေတြရတဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ အာရေက ေက့စ္ေတြလည္း ၾကားရတယ္။ ဝါသနာပါတဲ့ အလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းပညာ တထပ္တည္းၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေရွ႔ေလွ်ာက္ ေအာင္ျမင္ပါေစ။ လူနာေတြကယ္တင္ႏုိင္ပါေစ။

ႏုိင္ငံျခားကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မထြက္တဲ့ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဒီဇုိင္နာတေယာက္ကုိလည္း ေလးစားမိပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားကုိ ထြက္ဖုိ႔ျပင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကုိလည္း အားေပးပါတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳသစ္ေတြ အျပင္မွာရွာၾကပါ။ တုိးတက္ဖုိ႔ၾကိဳးစားၾကပါ။

၅ သိန္းတန္ဖုံးေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတုိင္းကုိ ဆက္သြယ္လုိ႔ရေနလုိ႔။ အေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္။ ကုိယ္ပုိင္မရွိေသးလုိ႔ ဆက္သြယ္ရခက္ပါတယ္။ ဆုိင္ကယ္မရွိလုိ႔ သြားလာေရးခက္ပါတယ္။ အင္တာနက္က အခုထိအဆင္မေျပလုိ႔ ကမၻာၾကီးနဲ႔အဆက္ျပတ္ပါတယ္။ အလုပ္မရွိေသးလုိ႔ မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ပါတယ္။

ဒီျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘရက္ဒယ္အိမ္ကိုလြမ္းတယ္။ အားလံုးပဲ အဆင္ေျပၾကပါေစ။

ေရတမာ
Tue
11-1-11 7.53pm