အ.ထ.က

ယူကလစ္နံသင္းေနတဲ႔အခန္းေလးမွာ
ေလႏုေအးေလးေတြတုိက္ခတ္တတ္တယ္။

လူသူကင္းတဲ့ကစားကြင္းေလးမွာ
ဗန္ဒါရြက္တခ်ိဳ႕၊တမာရြက္တခ်ိဳ႕ ျမဴးတူးခုန္ေပါက္ၾကတယ္

တိတ္ဆိတ္တဲ့ ဓမၼာရုံေလးမွာ
သစ္အိုပင္ၾကီးတို႔ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းတတ္တယ္။

တလူလူလြင့္ ေနတဲ့ အလံတုိင္ေအာက္မွာ
ေလးစားျခင္းတို႔ ရွိတတ္တယ္။

တာ၀န္ေတြ၊ ၀တၱရားေတြကို ေရကန္ျဖဴျဖဴၾကီးက သတိေပးတယ္။

ဆာေလာင္ျခင္းေတြကို မုန္႔ေစ်းတန္းေလးက ေျဖသိမ့္ေပးတယ္။

အေဆာက္အဦးတိုင္းမွာ
ဂရုဏာ၊အနစ္နာ၊ေစတနာေတြလႊမ္းျခံဳထားတယ္။

ယဥ္ေက်းလိမၼာတယ္ဆိုတဲ့တံဆိပ္တပ္ထားတဲ႕
သန္ရွင္းစင္ၾကယ္တဲ့ အရြယ္န႔ဲ
စည္းကမ္းေသ၀ပ္ျခင္းကိုျမဲျမဲ၀တ္ရင္း
ေခါင္းေလာင္းသံေတြၾကား ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတယ္၊
ရင္ခုန္ခဲ႔ရတယ္၊ ၾကည္ႏွဴးခ႔ဲရတယ္၊

အခြင့္ရွိရင္ျပန္၀င္ခ်င္ေသးတယ္
ေက်ာင္းတံခါးၾကီးေရ..........



ေရတမာ

အပယ္ခံ

က်ေနာ္ကအပယ္ခံပါ။ အပယ္ခံဆိုတာအစြန္ပစ္ခံရတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ကို စြန္႔ပစ္လိုက္ရင္လည္းေကာင္းသား။ အခုေတာ့ အဲဒီလို ျပတ္ျပတ္သားသားစြန္႔ပစ္လိုက္တာလည္းမဟုတ္ဘဲန႔ဲ အသံုးမ၀င္သလို ပစ္ပယ္ထားတာခံရတယ္။

လူေတြကေတာ္ေတာ္နားလည္းရခက္တယ္ဗ်ာ။ သူတို႔ေတြ မေရးတတ္၊ မဖတ္တတ္ခင္ကေတာ့ က်ေနာ္ကိုသူမ်ားနည္းတူ စိတ္၀င္စားျခင္းခံရပါတယ္ဗ်ာ။ အဲ..အတန္းေတြၾကီးလာေလ က်ေနာ္ကိုေမ့လာေလပဲ။ အဲ...ပညာတတ္ၾကီးဆိုျပီး တကၠသိုလ္ေတြ၊ ေကာလိပ္ေတြကဘြဲ႔ထူး ဂုဏ္ထူးေတြရတဲ႔အရြယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ကိုလံုး၀ကိုပစ္ပယ္လိုက္ၾကေတာ့တာပဲ။

တကယ္လို႔က်ေနာ္ဟာ လူေတြအတြက္ အသံုးမ၀င္တာမွန္တယ္ဆိုရင္ ေစာေစာထဲက လံု၀ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုက္ဗ်ာ။ ေအးတာပဲ။ မဟုတ္ဘူးလား၊ အခုေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္ကိုသူမ်ားနည္းတူ အခြင့္အေရး မရတာမေက်နပ္ဘူး၊

က်ေနာ္ကေတာ့ရွင္းတယ္ အသံုး၀င္ရင္သံုး၊ အသံုးမ၀င္ဘူးဆိုရင္လည္း ေစာေစာစီးစီ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုက္ဗ်ာ။ ႏွစ္ဖက္စလံုးအတြက္ေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုအဓိပၸါယ္ရွိေအာင္ အသံုးျပဳႏိုင္တဲ႔ လူမေတြ႔ေသးပါဘူးဗ်ာ။ ဒါနဲ႔မ်ားသူတို႔ိကိုသူတို႔ ပညာတတ္ၾကီးေတြဆိုျပီး ေခါင္းေထာင္ေနၾကတယ္ဗ်ာ။ ျမင္ျပင္းကပ္တယ္။ ရွိထားတာ၊ သိထားတာကိုအသံုး၀င္ ္ေအာင္မသံုးတတ္တဲ့လူကိုမ်ား က်ေနာ္ေတာ့ ပညာရွိလို႔ ထင္ေပါင္ဗ်ာ။

ဘာလုပ္မွာလဲဗ်ာ အသံုးမ၀င္ပဲ မွတ္ထားတာအလကားေနရင္းဦးေႏွာက္အလုပ္ရွဳပ္ တာပဲရွိတယ္။ ရယ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ သူတို႔ေတြ ငယ္ငယ္ကဆိုရင္က်ေနာ္နံမည္ကိုလည္း အမ်ားနည္းတူ ေရးဆြဲျခင္း ခံရတယ္ဗ်ာ။ သူတို႔မိဘေတြကလည္းတျပံဳးျပံဳးန႔ဲ ကေလးေတြကလည္း ေပ်ာ္ေနၾကတာေပါ့။ အသက္ၾကီးမွ ေစာေစာကေျပာတာေတြျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ အဲဒီလို စြန္႔ပစ္တဲ့ထဲမွာလူၾကီးမင္းလည္းပါတယ္ဗ်။ က်ေနာ္ကို သိသာသိျပီးဘယ္ေနရာမွာ သံုးရမွန္းမသိတဲ့ လူေတြ။ လူၾကီးမင္းသံုးတတ္ရင္သံုးျပစမ္းပါ။ ဒါမွမဟုတ္ လို႔မသံုးတတ္ရင္လည္း အလကားေနရင္းမွတ္မထားပါနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တခါထဲ ေမ့ပစ္လိုက္ပါ။ အစြန္႔ပစ္ခံရတာထက္စာရင္ေတာ္ပါေသးတယ္။

ေျပာခ်င္တာေျပာေနတာနဲ႔ ေမ႔ေနတာ က်ေနာ္နာမည္က "ဎ"(ဎ ရင္မွဳတ္)ပါ။

(ကိုႏိုင့္ေပးစာထဲကပါ။ ကိုႏိုင္ကို သတိရလို႔ ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ကိုႏိုင္ ကိုယ္က်န္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ။)

သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင့္

ေရတမာ

ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္နဲ႔လူ

က်ေနာ္ဘေလာ့ေရးသားျခင္းရ့ဲ ရည္ရႊယ္ခ်က္က မွ်ေ၀ဖို႔ရယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာသတိေပးဖို႔ရယ္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုတေလာ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈေလးေတြ ေပ်ာက္ဆံုးလို႔ ျပန္တည္ျငိမ္ေအာင္ မနည္းၾကိဳးစားရင္း ဆရာေတာ္ရဲ့စာအုပ္နဲ႔ စိတ္ကိုထိန္းေနရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း သတိေမ့ေလွ်ာ့ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ျပန္လည္သတိရေစရန္ရည္ရြယ္တင္ျပအပ္ပါသည္။ ဘာသာျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း ဘာသာေတြကို ခဏေဘးဖယ္ထားျပီး ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့သူက အေတြ႔အၾကံဳေတြ ေျပာျပတယ္လို႔ သေဘာထားေစခ်င္ပါတယ္။ ကုိယ့္စိတ္ကိုသိတာ ဘာသာေတြ မလိုဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ ဘာသာျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း အေတြ႔အၾကံဳတစ္ခု (သို႔) အသိေလးတစ္ခုေလာက္ ရႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ေမာ္ဒယ္အသစ္နဲ႔လူ(အရွင္ဆႏၵာဓိက)
အရွင္ဘုရား..
မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို လိုခ်င္စိတ္မရွိေသးတဲ့ တပည့္ေတာ္တို႔လို လူငယ္ေတြအတြက္ ဘာေၾကာင့္ တရားအားထုတ္သင့္တယ္၊ဘယ္လို တရားအားထုတ္ရမယ္ ဆိုတာကို လူငယ္ေတြနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ညႊန္ၾကားျပသေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ေမာင္သူရႏိုင္တင္၊ လႈိင္ျမိဳ႕နယ္။

ဒကာသူရေရ............
တစ္ခါတုန္းက ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဒကာၾကီးတစ္ေယာက္ ဆယ့္ေလးငါးႏွစ္အရြယ္ သူ႔သား သူ႔တူေတြနဲ႔ ဦးဇင္းဆီေရာက္လာျပီး.. သူတို႔ကို တပည့္ေတာ္ တရားအားထုတ္ခိုင္းလို႔ မရဘူးဘုရား၊ သူတို႔ တရားအားထုတ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာေအာင္ သူတို႔အရြယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ တရားေဟာၾကားခ်ီးျမွင့္ေတာ္ မူပါဘုရားလို႔ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ေက်ာင္းသားလူူငယ္ေတြ အပါအ၀င္ လူတိုင္းလူတိုင္းကို ေန႔စဥ္ တရားအားထုတ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္ ထက္သန္ေနတာမို႔ သူတို႔ရဲ့ သစ္လြင္ေတာက္ပတဲ့ အ၀တ္အစား ေခတ္မီဆန္းျပားတဲ့ ဒီဇိုင္းေတြကို ၾကည့္ျပီး....တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေမာ္ဒယ္အသစ္လဲတာပါလို႔ ႏႈတ္က ရုတ္တရက္လႊတ္ခနဲ ေျပာလိုက္မိသြားပါတယ္။ “ လွ်ပ္တစ္ျပက္စကား” ဆိုပါေတာ့။ ကိုယ့္စကားကိုယ္ သတိဥာဏ္နဲ႔ ကပ္ျပီး စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာနဲ႔ သူတို႔ေလးေတြရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြနဲ႔ ဥပမာေပးျပီး “စိတ္ေမာ္ဒယ္လ္” တရားကို အရွိန္ျမွင့္ ေဟာလိုက္ရပါတယ္။

ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကို ခဏေလာက္ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ပါ။ ပစၥည္းဥစၥာခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့သူေတြဟာ သူတို႔ရဲ့ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြကို ခမ္းနားေအာင္ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနၾကပါတယ္။ ပိုက္ဆံတတ္ႏိုင္ရင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေကာင္းသထက္ေကာင္းတဲ့ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြနဲ႔ လဲလွယ္ပစ္ေနၾကပါတယ္။
ကိုယ့္မွာ ေနစရာတိုက္အိမ္ေကာင္းေကာင္းရွိျပီးသား“ေမာ္ဒယ္လ္ ေအာက္သြားျပီ” ဆိုျပီး ပံုစံပိုေကာင္းတဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္ တိုက္အိမ္တစ္လံုး ျပန္ျပင္ေဆာက္လိုက္ပါေရာ။ ေမာ္ဒယ္လ္အေဟာင္း တုိက္အိမ္ကိုေတာ့ ျဖိဴဖ်က္ျပီး အေဟာင္းေစ်းနဲ႔ ရသေလာက္ ေရာင္းထုတ္ပစ္လိုက္တာေပါ့။ ေမာ္ဒယ္လ္ေဟာင္း(ပံုစံေဟာင္း) တုိက္အိမ္မွာေနရတာထက္ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္(ပံုစံသစ္) တိုက္အိမ္မွာ ေနရတာက ပိုျပီးစိတ္ခ်မ္းသာသြားပါတယ္။ ပိုျပီးသက္ေတာင့္သက္သာနဲ႔ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။

ကိုယ့္မွာ စီးစရာ စူပါဆလြန္းရွိျပီးသား၊ ပရာဒိုကပိုေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ပရာဒိုနဲ႔ လဲစီးျပန္တယ္။ စီးလို႔ပိုေကာင္းသြားတာေပါ့။ ပရာဒိုထက္ လင္ခရူဆာကပိုဇိမ္က်တယ္ဆိုေတာ့ လင္ခရူဆာနဲ႔ လဲစီးျပန္ေရာ။ ပိုဇိမ္က်သြားတာေပါ့။ကိုယ္စီးေနတဲ့ လင္ခရူဆာထက္ ေမာ္ဒယ္လ္ပိုျမင့္တဲ့လင္ခရူဆာေပၚလာျပန္ေတာ့ ေမာ္ဒယ္လ္အေဟာင္းကို ေရာင္းျပီး ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္ထက္စီးျပန္တယ္။ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေလ ကားပိုေကာင္းေလ ဆိုေတာ ့ပိုျပီးဇိမ္က် ၊ ပိုျပီးစိတ္ခ်မ္းသာသြားပါတယ္။

ကိုယ့္မွာ ၾကည့္စရာ တီဗီ ရွိျပီးသား၊ေနာက္ေပၚတဲ့ ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္က အသံစနစ္၊ အရုပ္စနစ္ပိုေကာင္းတယ္ ဆိုေတာ့ ေမာ္ဒယ္လ္အေဟာင္း တီဗီကိုေရာင္းျပီး ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္ တီဗီ၀ယ္လိုက္တယ္။ ၾကည့္ရႈလို႔၊ နားေထာင္လို႔ ပိုေကာင္းသြားတာေပါ့။ ပိုစိတ္ခ်မ္းသာသြားတာေပါ့။

ကိုယ့္ဘက္က ပိုက္ဆံလည္း တတ္ႏိုင္တယ္၊ အေကာင္းနဲ႔ ထိုက္တန္လို႔အေကာင္းလည္း ၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ဘယ္အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမဆို ေမာ္ဒယ္အသစ္သံုးႏုိင္ေလ၊ ပိုေကာင္းေလပါပဲ။ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေလ၊ အရည္အေသြးပိုေကာင္းေလ ဆိုေတာ့သံုးရတာ ပိုျပီးအဆင္ေျပတာေပါ့။ ပိုျပီး စိတ္ခ်မ္းသာတာေပါ့။

(ေမာ္ဒယ္လ္အေဟာင္းပစၥည္းက အသစ္ထက္ပိုေကာင္းတာမ်ိဳးလည္းရွိႏိုင္ပါတယ္။ မဆံုးတဲ့ ေလာဘေနာက္ကို လိုက္ျပီး တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းကိုလ်စ္လွ်ဴရႈထားရမယ္လို႔လည္း မဆိုလိုပါဘူး။ သူ႕အပိုင္းနဲ႔သူေပါ့။ ေရာေထြးမပစ္ပါနဲ႔။ တတ္လည္း တတ္ႏိုင္၊ ထိုက္လည္းထိုက္တန္တဲ့ ကုသိုလ္ရွင္ေတြအတြက္အထူးသီးသန္႔ ေျပာတာပါ။ ဤကား စကားကပ္လိုသူမ်ားအတြက္ မွတ္ခ်က္)

အဆင့္အတန္းျမင့္မားမႈကို လိုလားတဲ့ လူသားေတြအေနနဲ႔ ရုပ္၀တၱဳပစၥည္းဘက္မွာ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ႏိုင္သမွ် သစ္ေအာင္ၾကိဳးစားေနၾကသလို ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲက စိတ္ကိုလည္း ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ႏိုင္သမွ်သစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ တကယ္ဆို ရုပ္ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ဖို႔ထက္ စိတ္ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ဖို႔က ပိုျပီးေတာင္အေရးၾကီးပါေသးတယ္။

မေန႔ကလည္းကိုယ့္စိတ္က ဒီေမာ္ဒယ္လ္၊ ဒီေန႔လည္း ကိုယ့္စိတ္က ဒီေမာ္ဒယ္လ္ဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္ကေမာ္ဒယ္လ္အေဟာင္းၾကီးျဖစ္ေနပါတယ္။ မေန႔ကစိတ္နဲ႔ ဒီေန႔စိတ္ အရည္အေသြး တူေနရင္ စိတ္ေမာ္ဒယ္လ္ေဟာင္းေနတာပါပဲ။ မေန႔က စိတ္ထက္ ဒီေန႔စိတ္က အရည္အေသြး ပိုေကာင္းရင္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ဟာ ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္ ျဖစ္သြားပါျပီ။

မနက္ျဖန္စိတ္က ဒီေန႔စိတ္ထက္ အရည္အေသြးပိုေကာင္းသြားရင္ မနက္ျဖန္မွာ ကိုယ့္စိတ္ ေမာ္ဒယ္လ္ပိုျမင့္သြားတာေပါ့။ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္းကိုယ့္စိတ္ကိုေမာ္ဒယ္လ္သစ္သထက္သစ္၊ျမင့္သထက္ျမင့္ေအာင္ၾကိဳးစားသြားရမွာပါပဲ။ အေရးအၾကီးဆံုးကေတာ့ “ဒီေန႔”ပါ။ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္ေနေနရတာဒီေန႔ျဖစ္လို႔ ဒီေန႔ ကိုယ့္ရဲ့စိတ္ေမာ္ဒယ္လ္ သစ္ေနဖို႔၊ ေမာ္ဒယ္လ္ျမင့္ေနဖို႔ အဓိကပါပဲ။

မေန႔က ကိုယ့္စိတ္မွာ ေလာဘ တစ္ပိႆာရွိတယ္၊ ဒီေန႔လည္း တစ္ပိႆာပဲဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္ ေမာ္ဒယ္လ္ေဟာင္းေနပါတယ္။ ဒီေန႔ တစ္ဆယ္သား ထပ္တုိးျပီး တစ္ပိႆာနဲ႔တစ္ဆယ္သား ျဖစ္လာတယ္ဆိုရင္ေတာ ့ကိုယ့္စိတ္ ေမာ္ဒယ္လ္ေဟာင္းရုံမကဘူး၊ နိမ့္သြားပါျပီ။ ေမာ္ဒယ္လ္အရမ္းေအာက္သြားပါျပီ။ ဒီေန႔တစ္ဆယ္သားေလ်ာ့သြားျပီး ကိုးဆယ္သားပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္သြားပါျပီ။ ေမာ္ဒယ္လ္ျမင့္သြားပါျပီ။ ေလာဘေလ်ာ့ေလ၊ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေလပါပဲ။

တျခား ကိေလသာေတြလည္း နည္းတူပါပဲ။ ေဒါသတစ္ခ်က္ထြက္တိုင္း ေမာ္ဒယ္လ္ တစ္ရစ္ေဟာင္းသြားပါတယ္။ ဘ၀င္တစ္ခ်က္ ျမင့္တိုင္းေမာ္ဒယ္လ္တစ္ဆင့္နိမ့္သြားပါတယ္။ သူတစ္ပါးရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈကို မနာလိုတဲ့ ဣႆာ ျဖစ္တိုင္း၊ကိုယ့္ရဲ့ ျပည့္စံုမႈမ်ိဳး သူတစ္ပါး မရေစခ်င္တဲ့ မစၦရိယျဖစ္တိုင္း စိတ္ဟာ ေမာ္ဒယ္လ္ေဟာင္းေဟာင္းသြားပါတယ္။ ေမာ္ဒယ္လ္နိမ့္နိမ့္သြားပါတယ္။

စိတ္ကို ညစ္ႏြမ္းေစတဲ့သေဘာ၊ စိတ္ကို ပူေလာင္ေစတဲ့သေဘာ၊ စိတ္ကို ပင္ပန္းဆင္းရဲေစတဲ့သေဘာကို ကိေလသာလို႔ေခၚပါတယ္။ အလြယ္ေျပာရရင္မေကာင္းတဲ့စိတ္၊ ယုတ္မာတဲ့စိတ္၊ ေကာက္က်စ္တဲ့စိတ္၊ အဆင့္အတန္းမရွိတဲ့စိတ္၊ ေအာက္တန္းက်တဲ့စိတ္ဟာ ကိေလသာပါပဲ။

စိတ္ဟာ ကိေလသာမ်ားေလ ေမာ္ဒယ္လ္နိမ့္ေလ၊ ကိေလသာပါးေလ ေမာ္ဒယ္လ္ျမင့္ေလပါပဲ။ ကိေလသာသြင္းေလ ေမာ္ဒယ္လ္ေဟာင္းေလ၊ ကိေလသာရွင္းေလ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေလပါပဲ။

ေမာ္ဒယ္လ္နိမ့္တဲ့စိတ္ဆိုတာ အရည္အေသြး နိမ့္က်တဲ့ စိတ္ကိုေျပာတာပါ။ ေမာ္ဒယ္လ္ျမင့္တဲ့စိတ္ဆိုတာ အရည္အေသြး ျမင့္မားတဲ့စိတ္ကိုေျပာတာပါ။စိတ္ဟာ ကိေလသာထူေျပာေလ အရည္အေသြးနိမ့္က်ေလ၊ ကိေလသာေခါင္းပါးေလ အရည္အေသြးျမင့္မားေလပါပဲ။ မေန႔ကစိတ္ထက္ ဒီေန႔စိတ္က ပိုျပီးၾကည္လင္ေအးခ်မ္းေနတယ္။ ပိုျပီး အရည္အေသြးေကာင္း ေတြျပည့္စံုေနတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္စိတ္ဟာ ဒီေန႔ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္သြားပါျပီ။

စိတ္ကို ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေစ၊ ေမာ္ဒယ္လ္ျမင့္ေစတဲ့အလုပ္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိတဲ့အထဲမွာ တရားအားထုတ္တဲ့အလုပ္ဟာ အထိေရာက္ဆံုးနဲ႔ အထက္ျမက္ဆံုးပါပဲ။ (စာဖတ္ျခင္း၊သူတစ္ပါးကို ကူညီျခင္း ......စတဲ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အလုပ္ေတြဟာလည္း စိတ္ကိုေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေစ၊ ျမင့္ေစပါတယ္။)
စိတ္တည္ျငိမ္ရုံပဲ စြမ္းႏိုင္တဲ့ “သမထ” ကမၼ႒ာန္းတရားနဲ႔ စိတ္တည္ျငိမ္ရုံမက အရွိမွန္ကို အရွိမွန္အတိုင္း ထိုးထြင္းသိျမင္ႏိုင္တဲ့အထိ စြမ္းႏိုင္တဲ့“၀ိပႆာနာ”ကမၼ႒ာန္းတရားရယ္လို႔ ကမၼ႒ာန္းတရားႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ သမထတရားအေနနဲ႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္း(ဗုဒၶါႏုႆတိ)နဲ႔ ေမတၱာစိတ္ပြားျခင္း (ေမတၱာဘာ၀နာ) အနည္းဆံုးႏွစ္ခုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္း အားထုတ္သင့္ပါတယ္။

သီးသန္႔ထိုင္ရင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သြားရင္းလာရင္းလုပ္ရင္း ကိုင္ရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ “အရဟံ - ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား”၊ “အရဟံ - ကိေလသာအပူကင္းတဲ့အတြက္ စိတ္ေအးခ်မ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား”၊“အရဟံ ကိေလသာအေနာက္ အက်ဳကင္းတဲ့အတြက္ စိတ္ၾကည္လင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား”၊ အရဟံ - ကိေလသာ အေႏွာက္အယွက္ကင္းတဲ့အတြက္ စိတ္ရဲ့ အရည္အေသြးေတြ စံခ်ိန္အျမင့္ဆံုး ျပည့္၀ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား” လို႔ပါးစပ္ကအသံမထြက္ပဲ စိတ္ထဲကေန ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ေနတာဟာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ပြားေနတာပါပဲ။

သီးသန္႔ထိုင္ရင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သြားရင္းလာရင္းလုပ္ရင္းကိုင္ရင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ “သတၱ၀ါအားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ လူသားအားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ နတ္မ်ားအားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ျပိတၱာအားလံုးခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ တိရစာၦန္အားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစ” လုိ႔ပါးစပ္က အသံမထြက္ပဲ စိတ္ထဲကေန ေမတၱာစိတ္ ပို႔လႊတ္ေနတာဟာ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားေနတာပါပဲ။

ဘာ၀နာဆိုတာ စိတ္ရဲ့ အလုပ္ျဖစ္္တဲ့အတြက္ ရုပ္၀တၱဳ ပစၥည္းတစ္ခုခုရဲ့ အကူအညီ မလိုအပ္ပါဘူး။ စိတ္သက္သက္နဲ႔ ပြားမ်ားရုံပါပဲ။ စိတ္စြမ္းအားနည္းေသးရင္ေတာ့ ရုပ္၀တၱဳအကူအညီ ယူခ်င္ယူႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္စြမ္းအား ျမင့္လာရင္ေတာ့ စိတ္သက္သက္နဲ႔ လုပ္မွ ပိုထိေရာက္ပါတယ္။ ပိုအစြမ္းထက္ပါတယ္။

သမထကို “စိတ္တည္ျငိမ္ရုံ” လို႔ေျပာရတာက အားထုတ္ဆဲ အခိုက္အတန္႔ရဲ့ စိတ္စြမ္းရည္သက္သက္ကိုရည္ရြယ္ျပီး ေျပာတာပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ကေတာ့ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းျခင္း၊ စီးပြားလာဘ္လာဘ ျပည့္စံုျခင္း၊ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး ထက္ျမက္ျခင္း စတဲ့ ေလာကီေကာင္းက်ိဳးေတြလည္း ကာယကံရွင္ရဲ့ အတိတ္ကံနဲ႔ ပစၥဳပၸန္စြမ္းရည္သတၱိအားေလ်ာ္စြာ ရရွိႏိုင္ပါတယ္ ။
သီးသန္႔ထိုင္ရင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သြားရင္းလာရင္းလုပ္ရင္းကိုင္ရင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလာေလာဆယ္ ထင္ရွားျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ္အမူအရာ၊စိတ္အမူအရာကို ထင္ရွားျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း ရုိးရိုးေလး သိေနမွတ္ေနေစာင့္ၾကည့္ေနတာဟာ “၀ိပႆနာ”တရားပြားမ်ားေနတာပါပဲ။ကိုယ္အမူအရာအေနနဲ႔ သြားရင္ “သြားတယ္”ရပ္ရင္ “ရပ္တယ္”၊ ထိုင္ရင္ “ထိုင္တယ္”၊ ေလ်ာင္းရင္ “ေလ်ာင္းတယ္” စသည္အားျဖင့္၊ စိတ္အမူအရာအေနနဲ႔ လိုခ်င္ရင္ “လိုခ်င္တယ္”၊ တပ္မက္ရင္ “တပ္မက္တယ္”၊ စိတ္ဆိုးရင္ “စိတ္ဆိုးတယ္”၊ စိတ္တိုရင္ “စိတ္တိုတယ္” စသည္အားျဖင့္ အခုေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္ကို္ယ္၊ ကိုယ့္စိတ္မွာ ထင္ရွားေနတဲ့ သေဘာတရားတစ္ခုခုကို အရွိအရွိအတိုင္း “သိ”ေနရပါတယ္။

ပထမပိုင္းမွာ “သြားတယ္၊ရပ္တယ္” စတဲ့ စကားလံုးေတြ ပါေနေပမယ့္ သိပါ၊ ၾကည့္ပါမ်ားလာရင္ေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ စကားလံုးေတြေပ်ာက္ျပီးစကားလံုးေတြရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာရွိတဲ့ သေဘာတရားေတြကို သိလာပါလိမ့္မယ္။ထင္ရွားသမွ် အာရုံတိုင္းကို မရူမွတ္ႏိုင္ေသးခင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ရႈမွတ္ႏိုင္ေပမယ့္ အာရုံတစ္ခုတည္း ရႈမွတ္ရင္းနဲ႔ပဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာေတာ့ ႏွာသီး၀ေလထိရာအရပ္မွာ စိတ္ကို ကပ္ထားျပီးေလ၀င္ရင္ “၀င္တယ္”ေလထြက္ရင္ “ထြက္တယ္” လုိ႔ရႈမွတ္ရပါမယ္။ ေလေနာက္စိတ္မလိုက္ဘဲေလထိရာအရပ္ရဲ့ ထိမႈသေဘာ၊ တိုးမႈသေဘာ၊ ပူမႈသေဘာ၊ ေအးမႈသေဘာ၊ တင္းမႈသေဘာ၊ ေရြ႔မႈသေဘာေတြကို ေသခ်ာၾကည့္ ေသခ်ာသိေနရပါမယ္။

အဲဒီလို စိတ္ကို အတိတ္ အနာဂတ္ဆီ ပ်ံ႕လြင့္ခြင့္မေပးဘဲ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္မွာ ထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ေအာက္ထစ္ဆံုး အက်ိဳးတရားအေနနဲ႔စိတ္တည္ျငိမ္ျခင္း၊ စိတ္ၾကည္လင္ျခင္း၊ စိတ္ေအးခ်မ္းျခင္း၊ စိတ္ခုိင္ခံျခင္းဆိုတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စြမ္းရည္သတၱိေကာင္းေတြ တိုးပြားလာႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈစြမ္းအားေၾကာင့္ ကိုယ္ႏွဳတ္လြန္က်ဳးမႈေတြကိုလည္း ထိန္းခ်ဳပ္လာႏိုင္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္လာပါတယ္။ စိတ္ယဥ္ေက်းလာတဲ့အတြက္ ကိုယ္လည္းယဥ္ေက်း၊ ႏႈတ္လည္း ယဥ္ေက်းလာပါတယ္။ အေတြးအေခၚ ထက္ျမက္ျပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္ကန္လာတဲ့အတြက္ လုပ္ငန္းစြမ္းေဆာင္ရည္နဲ႔ ဘ၀ေအာင္ျမင္မႈလည္း တုိးတက္လာပါတယ္။

တရားဘာ၀နာရဲ့တန္ခိုးေၾကာင့္ စိတ္ေမာ္ဒယ္လ္ ျမင့္လာတဲ့အတြက္ အလုပ္ေမာ္ဒယ္လ္ေရာ၊ဘ၀ ေမာ္ဒယ္လ္ပါျမင့္လာတာပါပဲ။ စိတ္ျမင့္မွ အလုပ္ျမင့္ျပီး ဘ၀ျမင့္ပါတယ္။ စိတ္နိမ့္ရင္ အလုပ္နိမ့္ျပီး ဘ၀နိမ့္မွာပါ။ ကိုယ့္စိတ္ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေလ၊ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀မွာ အသစ္အသစ္ေအာင္ျမင္မႈေတြ တိုးပြားလာေလပါပဲ။ေကာင္းျမတ္တဲ့ တိုးတက္မႈေတြနဲ႔ စိတ္အသစ္၊ ဘ၀အသစ္ျဖစ္လိုသူတိုင္း ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ့္ဘ၀ကိုေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေစတဲ့တရားဘာ၀နာ အလုပ္ကိုေန႔စဥ္ ေန႔တိုင္း အခ်ိန္မရရေအာင္ယူ၊ သတိမရရေအာင္အေလ့အက်င့္လုပ္ျပီးအားထုတ္သင့္ပါတယ္။

“တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ငါ့စိတ္ ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေစရမည္”လို႔ဆံုးျဖတ္ျပီး စိတ္ကို ေမာ္ဒယ္လ္သစ္ေစတဲ့ တရားဘာ၀နာအလုပ္ကို ေန႔စဥ္အားထုတ္သြားမယ္ ဆိုရင္ စိတ္စြမ္းရည္သာမက အလုပ္အေျခအေနေရာ၊ ဘ၀အဆင့္အတန္းပါေမာ္ဒယ္လ္သစ္သြား၊ ေမာ္ဒယ္လ္ျမင့္သြားပါလိမ့္မယ္ဒကာ သူရႏိုင္တင္ေရ........။

စိတ္ေမာ္ဒယ္လ္ေန႔တိုင္းျမင့္ၾကပါေစ။
အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ)

အရွင္ဆႏၵာဓိက ၏ “ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးေက်ပါတယ္”စာအုပ္မွထုတ္ႏုတ္တင္ျပပါသည္။

ပရဟိတ စိတ္ဓါတ္

လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ႏွစ္ေလာက္က သင္တန္းေလးတခုမွာ လူတစ္စု ခင္မင္မိခဲ့ၾကပါတယ္။ သံေယာဇဥ္ေတြသိပ္ျဖစ္ၾကျပီး အတန္းေလးျပီးဆံုးသြားသည္အထိ မခြဲမခြာအတူရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ကြဲကြာသည္တိုင္ သံေယာဇဥ္မျပတ္ ဆက္လက္ခင္မင္ မိေနၾကရင္း ကိုႏိုင္ေျပာတဲ့ အေမေတြခြဲေမြးေပးလိုက္တဲ့ ေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႔ျပန္ဆံုၾကတဲ့ပြဲေလးပါ။ က်ေနာ္တို႔တေတြ လူမ်ိဳးေတြမတူၾကပါဘူး။ ဘာသာေတြမတူၾကပါဘူး။ တူညီတဲ့စိတ္ဓါတ္ေလးေတြ ရွိၾကလို႔ အခုထက္ထိတုိုင္ လက္တြဲေတြ ျမဲေနၾကဆဲပါ။ ဟိုးအရင္တုန္းက ဘာရယ္ မဟုတ္ မုန္႔ဖိုးေလးေတြ တေယာက္ ၅၀စီ စုရင္း အလွဴဒါနလုပ္ၾကပါတယ္။ အခုထက္ထိ အဲဒီအစဥ္အလာမျပတ္ ပေဒသာပင္ေလးေတြ လုပ္ၾကရင္း ကူညီေနၾကဆဲပါ။ သူငယ္ခ်င္းေမာင္ႏွမေတြရဲ့ ပရဟိတ စိတ္ဓါတ္ေတြကို ေလးစားပါတယ္။ သာဓုလည္းေခၚပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ခဲ့သလို ၀မ္းသာၾကည္ႏႈးရပါတယ္။ သဒၵါမွာ ပညာပါပါလွဴဒါန္းတဲ့ အတြက္လည္း ၀မ္းသာရပါတယ္။ ေႏွာင္မ်ားလည္း ဒီထက္မက ကူညီႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

ေလးစားလ်က္
ေရတမာ

ဘလုဒိသာ

ျပန္လာဖုိ႔ တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚေနတဲ့ မငံု...

မကိ ရဲ့ စကားလံုးမ်ား...
နာမည္ လာေအာ္ေနတဲ့ leo
သူငယ္ခ်င္းအသစ္ khaing
အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတဲ့ ANGEL SHAPER
သေဘာက်သြားတဲ့ လင္းၾကယ္ျဖဴ
ခင္ရတဲ့ မိုးစက္အိမ္
ေဘာ္ေဘာ္ၾကီး တုနန္
ေပ်ာက္ေသာသူကို ရွာေတြ႔သြားတဲ့ ေဒြး...အဲ မွားလို႔ ကိုသားၾကီး :P
မာယာေတြကင္းတဲ့ ႏွင္း
က်ေနာ္ေလးစားတဲ့ ကိုဖိုးခ်မ္း
သူငယ္ခ်င္းအသစ္ မအနမ္း.....တို႔ကို ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...
က်ေနာ္မရွိတုန္း လာလည္ၾကတဲ့ ..ကြန္႔မန္႔ေပးတဲ့သူ..ေအာ္သြားၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
တကယ္ပါ က်ေနာ္မွာ မရွိတဲ့ ရည္စားထက္ကို ဒီဘေလာ့ေလးကို လြမ္းမိပါတယ္...
ဘာေတြမ်ားေအာ္ၾကမလဲလို႔ လြမ္းမိပါတယ္......
အိုေက မုန္႔ေတြမပါဘူးလားလို႔ ေအာ္ေနတဲ့ တုနန္နဲ႔ မငံုေရ ဘယ္ေမ့မွာလဲဗ်ာ........
ေကြ်းခ်င္တာကေတာ့...........မ်က္ကြင္းညွိသြားတဲ့မုန္႔...ေျခေထာက္ကို ဘီးရာၾကီးထင္သြားတဲ့မုန္႔...ေခါင္းကို အာလူးသီးသြားတဲ့မုန္႔...မုန္႔အရင္းႏွီးဆံုးသူစိမ္းေတြ.....အသက္ထက္အမွ်အေရးၾကီးတဲ့မုန္႔......ရဲဖမ္းမယ့္မုန္႔.....ေရႊးလို႔မရတဲ့မုန္႔.. မုန္႔အမ်ိဳးသမီးသံုးပစၥည္း...ေျပးေပါက္မွားမယ့္မုန္႔ ေတြေကြ်းခ်င္ပါတယ္...
ျပတ္တုန္းလက္တုန္း ၂၃ ျဖစ္ေနေတာ့ ရွိတဲ့ ပုဆိုးေလးေပါင္ျပီး စားေစခ်င္လို႔ စီမံထားပါတယ္......
စားၾကပါ....အားမနာလို႔ စားၾကပါ...ကိုယ့္အိမ္မဟုတ္လုိ႔ စားၾကပါ.......
ဟဲဟဲ တိတ္တိတ္ေလးလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း စားသြားၾကပါဦး
အေနာ္ဟာေတြဟုတ္ဘူး fwd mail ထဲက..ဟားဟား (သတိ ကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္ ယူေဆာင္လာျခင္းသည္းခံပါ)





P.S မ်က္ကြင္းညွိသြားတဲ့မုန္႔... ထုိးမုန္႔
ေျခေထာက္ကိုဘီးရာၾကီးထင္သြားတဲ့မုန္႔...ၾကိတ္မုန္႔
ေခါင္းကိုအာလူးသီးသြားတဲ့မုန္႔...ေခါက္မုန္႔
မုန္႔အရင္းႏွီးဆံုးသူစိမ္းေတြ.....မုန႔္လင္မယား
အသက္ထက္အမွ်အေရးၾကီးတဲ့မုန္႔......ေရမုန္႔
ရဲဖမ္းမယ့္မုန္႔.....ဘိန္းမုန္႔
ေရႊးလို႔မရတဲ့မုန္႔.. မေရြးုမုန္႔
မုန္႔အမ်ိဳးသမီးသံုးပစၥည္း...မုန္႔လက္ေကာက္
ေျပးေပါက္မွားမယ့္မုန္႔...မုန္႔ပ်ားသလက္
(ဘေလာ့ေပၚမွာ ေကြ်းတာမို႔လို႔ စတုဒိသာ မေခၚဘဲ ဘလုဒိသာလို႔ နာမည္ေပးလိုက္တယ္
ဒါမွမဟုတ္ ဂလုဒိသာ လို႔ေပးရင္ေကာင္းမလား ဟားဟားဟား)

ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
ေရတမာ

စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼၾကာပြင့္

အဆိုးကံခ်စ္ရင္ အခ်စ္ကံဆိုးမယ္
အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး အဆိုးၾကံဳေတြ႔ရတယ္ဆိုတာ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အဆိုးကံေတြ အတိတ္က က်ဴးလြန္ခဲ့လို႔ပါ။
“အတိတ္က”ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေရွးယခင္ဘ၀ေတြက အတိတ္လည္း ပါ၀င္သလုိ ယခုဘ၀ရဲ့ ေရွ႕ပိုင္းအတိတ္ေတြလည္း
ပါ၀င္ပါတယ္။ အခ်စ္ခံေခေစတဲ့ အဓိက အက်ဆံုး အဆိုးကံကေတာ့ အခ်စ္ေရးမွာ သစၥာမရွိျခင္း၊တနည္းအားျဖင့္
အခ်စ္ေရးေဖာက္ျပန္ျခင္းပါပဲ။ ကုိယ့္ခ်စ္သူ၊ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဖက္ အေပၚမွာ သစၥာမရွိဘဲ တျခားတစ္ေယာက္၊ သို႔မဟုတ္
တျခားအေယာက္မ်ားစြာနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ေနတာဟာ အခ်စ္ကံေခေစတဲ့ အဆိုးကံကို ထူေထာင္ေနတာပါ။ အဲဒီကံ

အက်ိဳးေပးတဲ့ဘ၀ ေသခ်ာေပါက္ အခ်စ္ကံေခမွာပါပဲ။
ေမတၱာေပးေလ ေမတၱာရေလ
အခ်စ္ကံေကာင္းေစတဲ့ အဓိကအက်ဆံုး အေကာင္းကံကေတာ့ ေမတၱာတရား လက္ကိုင္ထားျခင္းပါပဲ။ သူတစ္ပါးအေပၚ
စစ္မွန္သန္႔စင္တဲ့ ေမတၱာတရားေတြ မ်ားမ်ားေပးႏိုင္ေလ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကံအက်ိဳးေပး ပိုေကာင္းေလပါပဲ။
ေမတၱာၾကီးေလ၊ အခ်စ္ကံေကာင္းေလေပါ့။

ေမတၱာစိတ္လည္းပြားပါ ေမတၱာအလုပ္လည္းလုပ္ပါ။
ေမတၱာက “ပြားေမတၱာ”နဲ႔ “ထားေမတၱာ” လို႔ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ က်မ္းမာခ်မ္းသာပါေစ လို႔စိတ္ထဲကေန၊ ဒါမွမဟုတ္
အသံထုတ္ျပီး ေမတၱာပို႔သေနတာကုိ ပြားေမတၱာလို႔ေခၚပါတယ္။ တစ္ဖက္သားရဲ့ ေကာင္းက်ိဳးကို ကာယကံေျမာက္
ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ၀စီကံေျမာက္ ႏႈတ္ထိပါးစပ္ေရာက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ေမတၱာကို ထားေမတၱာလို႔ေခၚပါတယ္။
ထားေမတၱာေရာ၊ ပြားေမတၱာေရာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးျပည့္စံုမွ အခ်စ္ကံေကာင္းမွာပါ။

ေမတၱာအေပးမွန္ခဲ့ရင္ ေမတၱာအမွန္ေပးၾကမွာပါ
တဖက္သားကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ခ်စ္ခင္တတ္ရင္ ကိုယ့္ကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ခ်စ္ခင္မယ့္သူ ေပၚလာမွာပါ။
တဖက္သားကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၾကင္နာတတ္ရင္ ကိုယ့္ကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၾကင္နာမယ့္သူ ေရာက္လာမွာပါ။ တဖက္သားကို
ေထြးေထြးပိုက္ပိုက္ယုယတတ္ရင္ ကိုယ့္ကို ေထြးေထြးပိုက္ပိုက္ ယုယမယ့္သူ ရွိလာမွာပါ။ တူေသာ အက်ိဳးေပးတတ္တဲ့
ကံတရားကို ဘယ္သူမ်ား ဟန္႔တားႏိုင္တာမွတ္လို႔။

ဦးစားေပးခ်က္ အမ်ိဳးမွန္မွ ထူးျခားေလးနက္ အက်ိဳးသန္မယ္
သမာဓိရွိတဲ့သူဟာ အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါကို တြက္ခ်က္ျပီး“ေလာေလာဆယ္ ကို္ယ္အလုပ္သင့္ဆံုးအလုပ္ဟာ ဘာလဲ”
ဆိုတာကို တိတိက်က် ဆံုးျဖတ္ႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္။ အပိုအလုပ္ေတြနဲ႔ လံုး၀အခ်ိန္ျဖဴန္းေလ့မရွိသလို လုပ္သင့္တဲ့ အလုပ္တုိင္း
ကိုလည္း စုျပံဳလုပ္ေလ့ မရွိပါဘူး။ ဦးစားေပးအလုပ္နဲ႔ ဆိုင္းငံ့အလုပ္ကို ခြဲျခားနားလည္တဲ့အတြက္ အလုပ္ရဲ့
အရည္အေသြးနဲ႔ အလုပ္ရဲ့စံခ်ိန္ကို ထူးထူးျခားျခား အရာထင္ေအာင္ ျမွင့္တင္ႏိုင္ပါတယ္။

ေမတၱာနဲ႔ လုပ္သမွ်အႏွစ္ပါတဲ့ အထုပ္လွေတြခ်ည္းပါပဲ
ဘယ္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ အရည္အေသြးေကာင္းဖုိ႔ အဓိက ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ကိုယ့္အျမတ္အစြန္းကို
အဓိကမထားဘဲ အားေပးသူရဲ့ စိတ္ေက်နပ္မႈကို အဓိကထားမယ္ဆိုရင္ လုပ္ငန္းသေဘာအရ မလႊဲမေရွာင္သာ
တန္ရာတန္ေၾကး ယူရေပမယ့္ ေမတၱာေစတနာေတြ အခမဲ့ေပးေနတာျဖစ္လို႔ ပရဟိတ အလုပ္ လုပ္ေနတာပါပဲ။ ကိုယ့္ရဲ့
အတၱဟိတအလုပ္ကို လုပ္ရင္းေမတၱာေစတနာေၾကာင့္ အလိုအေလ်ာက္ပရဟိတ ျဖစ္သြားတာမုိိ႔ အလိုအေလ်ာက္ပရဟိတ
လို႔ေခၚပါတယ္။

အစြမ္းအစကို အစြမ္းအဆံုးထိေရာက္ပါေစ
ပင္ကိုအစြမ္းအစ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ၊ ၀ီရိယမရွိရင္ အရည္အေသြးေကာင္းေတြ ရလာဒ္ေကာင္းေတြ လံုး၀ ေပၚထြက္မလာႏိုင္
တဲ့အျပင္ နဂုိရွိျပီးသား အစြမ္းအစေတာင္ အညြန္တံုးသြားႏိုင္ပါတယ္။ ၀ီရိယမပါရင္ အစြမ္းအစဟာ အစြမ္းအဆံုးထိ
မေရာက္ဘဲ အစြမ္းအစ သို႔မဟုတ္ အစြမ္းအလယ္မွာပဲ ရပ္တန္႔ျပီးဆံုးသြားပါလိမ့္မယ္။

ပညာတတ္၊ ပညာရွင္၊ပညာရွိ
မွတ္သားပညာေရာ၊ စဥ္းစားပညာေရာ၊ ရႈပြားပညာေရာ ပညာသံုးမ်ိဳးလံုးရွိမွ ထိပ္တန္းပညာရွိ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ထိပ္တန္းအဆင့္ အထိ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရင္လည္း သာမာန္ပညာရွိတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မွတ္သားပညာနဲ႔
စဥ္းစားပညာကေတာ့ ရွိကိုရွိရပါမယ္။ မွတ္သားပညာသာရွိျပီး စဥ္းစားပညာ မရွိတဲ့သူကုိ ပညာရွိလုိ႔ မေခၚပါဘူး။
ပညာတတ္လို႔ပဲ ေခၚပါတယ္။ မွတ္သားပညာနဲ႔ စဥ္းစားပညာ ရွိတဲ့သူကိုေတာ့ ပညာရွင္သန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သူမို႔ ပညာရွင္လို႔
ေခၚပါတယ္။ မွတ္သားပညာ၊ စဥ္းစားပညာ ရႈပြားပညာ သို႔မဟုတ္ လက္ေတြ႔ပညာ ပညာသံုးမ်ိဳးလံုး ရွိသူကိုမွ ပညာရွိလို႔
ေခၚပါတယ္။ တကယ့္ပညာရွိအစစ္ပါ။

ကိုယ္ခ်င္းစာ ဘ၀အသိလွမွ အလိုကင္းကာ ပရဟိတလုပ္ႏိုင္သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပရဟိတစိတ္ဓါတ္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ပါပဲ။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိမွ ပရဟိတစိတ္ဓါတ္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ မရွိရင္ ပရဟိတစိတ္ဓါတ္ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ကိုယ့္မွာ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲဆိုတာ
သိခ်င္ရင္ ကိုယ့္မွာ ပရဟိတလုပ္ခ်င္စိတ္ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။ ပရဟိတအလုပ္ေတြကို ကိုယ္ဘယ္ေလာက္လုပ္ေနသလဲ
ဆိုတာနဲ႔ တုိင္းတာၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

အရွင္ဆႏၵာဓိက ၏စိတ္အားျဖည့္ဓမၼၾကာပြင့္ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

မေသခင္ျဖည့္ဆည္းရမည့္ဘ၀အရည္အေသြးမ်ား

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “မေသခင္သုတၱန္”လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ “ပုရာေဘဒ သုတၱန္”မွာ မေသခင္ျဖည့္ဆည္းရမယ့္ ဘ၀အရည္အေသြးေတြကို တစ္စု တစ္ေ၀းတည္း ေဟာၾကားထားပါတယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့လူတိုင္းနဲ႔ ျမင့္ျမတ္လိုတဲ့လူသားတိုင္း မျဖည့္မျဖစ္ ျဖည့္ဆည္းရမယ့္စိတ္ဓါတ္အရည္အေသြး၊ဘ၀အရည္အေသြးေတြျဖစ္လို႔ အက်ဥ္းဆံုးခ်ဳပ္ျပီးေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

မေသခင္မွာတဏွာကင္းေအာင္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။ လံုး၀မကင္းေတာင္ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းရပါမယ္။ အစြန္းထြက္တဲ့ တဏွာမ်ိဳး၊ လြန္ကဲေဖာက္ျပန္တဲ့တဏွာမ်ိဳး လံုး၀မျဖစ္ေအာင္ သတိနဲ႔ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရပါမယ္။

ျပီးဆံုးခဲ့တဲ့အတိတ္အေၾကာင္း၊ျဖစ္မလာေသးတဲ့ အနာဂါတ္အေၾကာင္းေတြကို မလိုအပ္ပဲ ေတြးေတာေနျပီး စိတ္ပင္ပန္းမေနသင့္ပါဘူး။ မေသခင္ ကိုယ္တကယ္ပိုင္တဲ့ပစၥဳပၸန္တစ္ခဏေလးမွာပဲစိတ္ကိုတည့္တည့္ခ်ထားျပီး လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ရပါမယ္။

မေသခင္မွာ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေဒါသမီး မေလာင္ျမိဳက္ေအာင္တိမ္းေရွာင္ႏိုင္ရပါမယ္။ ထစ္ခနဲရွိ ေဒါသထြက္တာမ်ိဳး၊ ကိုယ္မေက်နပ္တဲ့လူကို ရန္ျငိဳးဖဲြ႔ ကလဲ့စားေခ်ဖို႔ ၾကိဳးစားတာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ပါဘူး။
သူလည္း တစ္ေန႔ေသ၊ ကိုယ္လည္းတစ္ေန႔ေသမယ့္ကိစၥ ၊ဘာလို႔ ေဒါသထြက္ေနဦးမွာလဲ။

ေနရာတကာမွာ စိတ္ပူပန္တတ္တဲ့သူလည္းမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ တိုေတာင္းလွတဲ့ ဘ၀ေလးကို စိတ္ပူေလာင္မႈေတြနဲ႔ ဘာလို႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းပစ္မွာလဲ။ စိတ္ေအးေအး၊ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ အရာရာကို ေယာနိေသာ မနသိကာရ ထားတတ္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။

ရွိတဲ့ဂုဏ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မရွိတဲ့ဂုဏ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၾကြားတတ္၀ါတတ္၊ဂုဏ္ျပိဳင္တတ္တာမ်ိဳးလည္းေရွာင္ၾကဥ္ရပါမယ္။ ကိုယ္လုပ္တာ၊ ကိုယ္ပိုင္တာ လူတကာလွည့္ၾကြားေနရတဲ့ အရသာက ေသရင္ကိုယ့္
အတြက္ ဘာမ်ား အက်ိဳးျပဳႏိုင္မွာမို႔လဲ။

လုပ္သင့္တာမလုပ္မိေလျခင္း၊ မလုပ္သင့္တာ လုပ္မိေလျခင္းလို႔ ေနာင္တရ စိတ္ပူပန္ေနတာမ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ အသိမွန္၊ သတိမွန္ရတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး လုပ္သင့္တာ လုပ္၊မလုပ္သင့္တာ မလုပ္ဘဲေနရင္ မေသခင္ ကိုယ့္ဘ၀ဟာ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းေနပါျပီ။

ႏႈတ္ေစာင့္စည္းသူ၊ စကားကိုဉာဏ္နဲ႔ ခ်င့္ခ်ိန္ေျပာသူလည္းျဖစ္ရပါမယ္။ အပိုစကားေတြ၊ အက်ိဳးမဲ့စကားေတြကို စိတ္ထင္တိုင္းေလွ်ာက္ေျပာေနလို႔ ပါးစပ္ကလည္း က်က္သေရရွိမလာႏိုင္သလို၊ မေသခင္ကိုယ့္ဘ၀လည္း က်က္သေရ ရွိမလာႏိုင္ပါဘူး။

မေသခင္ကာလေလးက တိုတိုေလးမို႔ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေတြးေတာျပီးလည္း အခ်ိန္မျဖဳန္းသင့္ပါဘူး။ ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္က ျပန္မရႏိုင္တဲ့အတြက္ လက္ထဲေရာက္လာသမွ် အခ်ိန္တိုင္းကို စိတ္တည္ျငိမ္မႈ
အျပည့္နဲ႔ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ရပါမယ္။

ကိုယ့္ရဲ့လက္ရွိဘ၀ကုိ မေက်နပ္ဘဲ မေရရာ မေသခ်ာတဲ့အနာဂတ္ဘ၀ကို ပံုေဖာ္တပ္မက္ေနတာမ်ိဳးလည္း လံုး၀မျဖစ္ေစသင့္ပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔ ထိုက္တန္လို႔ ရလာတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံျပီးေနတတ္ေအာင္ ေနရပါမယ္။ပစၥဳပၸန္ဘ၀ကို ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့ အတိတ္ကံရဲ့ျဖစ္တည္ရာဘ၀ေတြကို္လည္းစိတ္နာေနလို႔အပိုပါပဲ။

ကံ၊ကံရဲ့အက်ိဳးမရွိ၊ေရွးဘ၀၊ေနာက္ဘ၀မရွိ အစရွိတဲ့ အယူမွား မိစာၦဒိ႒ိေတြလည္း ကင္းရွင္းေနရပါမယ္။ အယူမွားရင္ အလုပ္မွားမယ္၊ အလုပ္မွားရင္ အက်ိဳးတရားလည္းမွားျပီး ပစၥဳပၸန္မွာေရာ၊ သံသရာမွာပါ ဆင္းရဲဒုကၡေတြပင္လယ္ေ၀ရပါလိမ့္မယ္။

ကိေလသာျဖစ္မယ့္ကိစၥ၊ အကုသိုလ္ျဖစ္မယ့္ကိစၥေတြမွာတြန္႔ဆုတ္တဲ့သူ ျဖစ္ရပါမယ္။ ကိေလသာစိတ္ မျဖစ္ရဲ၊ အကုသိုလ္အလုပ္ မလုပ္ရဲတဲ့သူဟာ သူရဲေကာင္းအစစ္ပါ။

ကိုယ့္ကို သူတစ္ပါးေတြ အထင္ၾကီးေအာင္ မဟုတ္မမွန္ လုပ္ၾကံလႈံ႔ေဆာ္တာမ်ိဳး လံုး၀မျပဳလုပ္ရပါဘူး။ အ့ံဖြယ္ထူးဆန္းေတြ လိမ္ညာဖန္တီးျပျပီး နာမည္ၾကီး၊လာဘ္ေပါ၊ပရိသတ္မ်ားေအာင္ လုပ္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ့မေသခင္ဘ၀ကို အမည္းေရာင္ဆိုးေနတာပါပဲ။

လူသားေတြရဲ့ မေသခင္ဘ၀ကိုအရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ေစတဲ့ မနာလို၊ ၀န္တိုမႈ(ဣႆာ၊မစ ၦရိယ)ကိုလည္း တြန္းလွန္ႏိုင္ရပါမယ္။ ကိုယ့္ထက္သာ မနာလိုတဲ့စိတ္၊ ကိုယ့္လိုျပည့္စံုမွာ ၀န္တိုတဲ့စိတ္လႊမ္းမိုးေနတဲ့သူဟာ မေသခင္က ပုပ္ေနတဲ့ သက္ရွိအေလာင္းေကာင္ပါပဲ။

ကိုယ္အျပဳအမူၾကမ္းတမ္းသူ၊ ႏႈတ္အေျပာအဆိုၾကမ္းတမ္းသူ၊စိတ္ေနသေဘာထားၾကမ္းတမ္းသူမျဖစ္ေစရပါဘူး။

ကိုယ့္က်င့္တရား မေကာင္းသူ(သီလမရွိသူ) ကိုပတ္၀န္းက်င္က ရြံရွာစက္ဆုပ္ၾကပါတယ္။ မေသခင္မွာ ပတ္၀န္းက်င္က ရြံရွာစက္ဆုပ္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္သူ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။

ခ်စ္ခင္ေနသူအခ်င္းခ်င္း၊ အဆင္ေျပေနသူအခ်င္းခ်င္း ကြဲျပားေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္သူ၊ ကုန္းတိုက္သူ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ သူ႕ေရစက္နဲ႔သူ၊ သ႔ူအေၾကာင္းဆက္နဲ႔သူ ခ်စ္ၾက၊ ခင္ၾက အဆင္ေျပေနၾကတာကို မနာလို၀န္တိျဖစ္ျပီး ကြဲျပားေအာင္ ကုန္းတိုက္တဲ့သူေလာက္ က်က္သေရယုတ္တဲ့သူ ေလာကမွာ မရွိေတာ့ပါဘူး။

မ်က္စိ၊နား၊ႏွာ၊လွ်ာ၊ကိုယ္၊စိတ္လို႔ေခၚတဲ့တံခါးေျခာက္ေပါက္ကေနအဆင္း၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာ၊အထိအေတြ႔၊
သေဘာတရားလို႔ေခၚတဲ့ အာရုံေျခာက္ပါးဆီကို တဏွာေလာဘ အစရွိတဲ့ ကိေလသာေရအလ်ဥ္ေတြ စီးဆင္းမသြားေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ရပါမယ္။ ျမင္-ျမင္ကမွ်၊ ၾကား-ၾကားကာမွ်နဲ႔ျပီးေအာင္သတိပ႒ာန္ တရားကို ပြားမ်ားႏိုင္ရင္ ကိေလသာေရ စီးဆင္းမႈ ရပ္တန္႔သြားမွာပါ။

မာနလြန္ကဲျပီး ေအာက္ေျခလြတ္ ဘ၀င္ျမင့္ေနတဲ့သူလည္းမျဖစ္ေစရပါဘူး။ မာနၾကီးတယ္ဆိုတာ အထင္ၾကီးတာပါ။ ပစၥည္း ရုပ္ရည္ ပညာ၊အာဏာ၊ သူမ်ားထက္သာတယ္လို႔ထင္ေနတဲ့ “အထင္” ၾကီး
ေနတာပါ။ အထင္ဟာ အထင္ပါပဲ။ တကယ္မဟုတ္ပါဘူး။

မေသခင္မွာ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ဉာဏ္ပညာၾကီးမာသူျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားေနရပါမယ္။ ေလာကီဉာဏ္သာမက ေလာကုတၱရာဉာဏ္ပါရမွ လူ႔ဘ၀ ျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။

ဘယ္အရာမ်ိဳးကိုမဆို ကိုယ္ေတြ႔အသိမပါဘဲ သူတစ္ပါးအေျပာနဲ႔ ယံုတတ္တဲ့သူလည္းမျဖစ္ေစရပါဘူး။ သိသင့္သိထိုက္တာမွန္သမွ် သူတစ္ပါးပါးစပ္မွာ လမ္းဆံုး၊သူတစ္ပါးေျပာတာ ယံုေနရုံေလာက္နဲ႔
မျပီးဘဲ ကိုယ္တုိင္သိ၊ ကိုယ္တိုင္ျမင္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ရပါမယ္။

ဒါန၊သီလ၊သမထ၊၀ိပႆနာ ကုသို္လ္ေကာင္းမႈေတြျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာလည္း လာဘ္ေမွ်ာ္တဲ့စိတ္နဲ႔ မျပဳလုပ္ရပါဘူး။ လူမူေရးလာဘ္လာဘလို႔ေခၚတဲ့ ထင္ေပၚေက်ာ္ေစာမႈ၊ စီးပြားရာထူးတိုးတက္မႈ၊ သံသ
ရာေကာင္းစားမႈေတြကို လံုး၀မေမွ်ာ္ကိုးဘဲ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္လိုတဲ့စိတ္၊ သတၱ၀ါအမ်ား ေကာင္းစားေစလုိတဲ့စိတ္နဲ႔ျပဳလုပ္ၾကရပါမယ္။

အေကာင္း၊ အဆိုးေလာကဓံ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳလာတဲ့အခါမွာလည္း စိတ္မတက္၊စိတ္မပ်က္ဘဲ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ ခံႏိုင္ရည္ရွိရပါမယ္။

သက္ရွိ၊သက္မဲ့တစ္ခုခုအေပၚ တပ္မက္စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ဘယ္သူနဲ႔မွဆန္႔က်င္ဘက္ မျဖစ္ေစရပါဘူး။ တဏွာတစ္ခုခုရဲ့ေနာက္မွာ ဆင့္ပြားအကုသိုလ္စိတ္ေတြ၊ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္
ေတြ တြဲပါမလာေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ျခင္းဟာ အဆင့္ျမင့္ပုထုဇဥ္ေတြရဲ့ အရည္အခ်င္းတစ္ခုပါပဲ။

အစားအေသာက္နဲ႔ပက္သက္ျပီးေတာ့လည္း ဒါမစားရ မေနႏိုင္၊ ဒါမေသာက္ရ မေနႏိုင္ တမ္းတမ္းစြဲ မက္ေမာမႈ ကင္းရွင္းရပါမယ္။ရသတဏွာကို ထိန္းခ်ဳပ္ေစာင့္စည္းႏိုင္ရပါမယ္။

ကိုယ့္အျပဳအမူျဖစ္သမွ်၊ စိတ္အေနအထားျဖစ္သမွ်ကို အျမဲသတိကပ္ ရႈမွတ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ၾကံဳလာသမွ် အာရုံေကာင္းဆိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို မခ်စ္၊မမုန္းဘဲဥေပကၡာျပဳအညီအမွ် ရႈႏို္င္တဲ့သူျဖစ္ရပါမယ္။

ကိုယ့္အထက္လူနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္တဲ့မာန၊ ကိုယ့္တန္းတူလူနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္တဲ့မာန၊ ကိုယ့္ေအာက္တန္းလူနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္တဲ့မာန၊ မာနသံုးမ်ိဳးလံုးလည္း ကင္းရွင္းရပါမယ္။ေသျပီးရင္ အသက္ေကာင္၊၀ိညာဥ္ေကာင္ေလး ေနာက္ဘ၀လိုက္တယ္ ဆိုတဲ့ သႆတဒိ႒ိ၊ ေသျပီးျပတ္တယ္၊ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ ဥေစၦဒဒိ႒ိ၊ ဒီဒိ႒ိႏွစ္ပါးလည္း ကင္းရွင္းရပါမယ္။ ဒီ ဒိ႒ိႏွစ္ပါးရွိေနရင္ မေသခင္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ ကေမာက္ကမျဖစ္ျပီး သံသရာမွာ ေခ်ာက္က်ရပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္ဆက္စပ္ေနတဲ့ သားသမီးစတဲ့ သက္ရွိပုဂၢိဳလ္ေတြ၊အိမ္ေျမစတဲ့ သက္မဲ့ အရာ၀တၱုဳေတြကို ငါ့သား၊ ငါ့သမီး၊ငါ့အိမ္၊ငါ့ေျမဆိုျပီး ငါစြဲၾကီးၾကီး၊ ငါ့ဥစၥာအစြဲၾကီးၾကီးနဲ႔ သိမ္းပိုက္ထားတဲ့စိတ္မ်ိဳး ကင္းရွင္းရပါမယ္။


ဘာအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ ကိေလသာကိုေရွ႕တန္းတင္တဲ့အလုပ္၊ ကိေလသာကို ဆရာတင္တဲ့အလုပ္မ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္သတိထားရပါမယ္။

ကိေလသာအရင္းမခံဘဲ အလုပ္လုပ္ေနပါရက္နဲ႔ သူတစ္ပါးတို႔က ကိေလသာအရင္းခံတယ္လို႔ ထင္မွားစြပ္စြဲ လာရင္လည္း မတုန္မလႈပ္ သည္းခံႏိုင္ရမယ္။

“တစ္ေလာကလံုး ကိုယ္ပိုင္တာ ဘာမွမရွိပါ့လား” ဆိုတဲ့ အသိ စြဲစြဲျမဲျမဲ ရွိေနရပါမယ္။အဲဒီအသိစြဲစဲြျမဲျမဲရွိေနျပီ ဆိုရင္ ရွိခ်င္တာမရွိလိုလည္း မပူပန္ေတာ့ပါဘူး။ ရွိျပီးတာ မရွိလို႔လည္း မဆူညံေတာ့ပါဘူး။

ခ်စ္ျခင္း၊မုန္းျခင္းစတဲ့ ကိေလသာကို အရင္းခံျပီး မလုပ္သင့္မလုပ္ထိုက္ လုပ္တဲ့ အဂတိလိုက္စားမႈလည္း ကင္းရွင္းရပါမယ္။အဂတိရဲ့ လားရာဟာ ဒုဂၢတိပါ။

ေလာကမွာ လူသားေတြ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တာလုပ္၊လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာမလုပ္ ျဖစ္ေနၾကတာဟာ အရင္းခံကေတာ့ ကိေလသာပါပဲ။ ကိေလသာေခါင္းပါးလာတာနဲ႔အမွ် အလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္
တာေတြလည္းေရွာင္ၾကည္ႏိုင္လာပါလိမ့္မယ္။ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြလည္း ေဆာင္ငင္ႏိုင္လာပါလိမ့္မယ္။

မလုပ္သင့္တာအားလံုး အၾကြင္းမဲ့ ေရွာင္ႏိုင္ျပီး လုပ္သင့္တာ အားလံုး အၾကြင္းမဲ့ေဆာင္ႏိုင္ျပီဆိုရင္ေတာ့ အၾကြင္းမဲ့ ဘ၀လြတ္ေျမာက္မႈကို ရပါျပီ။ ေသျခင္းတရားက အျပီးတိုင္လြတ္ေျမာက္ပါျပီ။
ထပ္တလဲလဲ တစ္ေသတည္းေသေနရတဲ့အျဖစ္ဆိုး၊ ဒုကၡဆိုးေတြက ထာ၀ရလြတ္ေျမာက္ပါျပီ။အႏႈိုင္းမဲ့နိဗၺာန္မွာ အၾကြင္းမဲ့ ေပ်ာ္စံႏိုင္ပါျပီ။

ဒါေၾကာင့္မေသခင္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြထဲမွာ အေရးအၾကီးဆံုး၊ ပဓာနအက်ဆံုးကေတာ့ ကိေလသာေခါင္းပါးေရးအလုပ္၊ကိေလသာအျမစ္ျပတ္ေရးအလုပ္ပါပဲ။

အရွင္ဆႏၵာဓိက ၏ “မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ” စာအုပ္မွထုတ္ႏုတ္တင္ျပပါသည္။

(ဤစာအုပ္ကို ဓမၼဒါန ျပဳခဲ့ေသာ အစ္ကို ကိုႏိုင္ (ေနစိုးႏိုင္-ေပးဆပ္သူ(www.naysoenaing.com))အား အထူးေက်းဇူးတင္ ဂါရ၀ျပဳအပ္ပါသည္)

က်ေနာ္ဖတ္ဖို႔

ဘာကိုတန္ဖိုးထားရမလဲ

what people really need is not wealth.
လူမွာ တကယ္ လိုအပ္တာက ပစၥည္းဥစၥာမဟုတ္ဘူး။
“မရွိရင္ေကာင္းတယ္”လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ရွိေတာ့ရွိရမယ္။ ဒါေပမယ့္ really need လို႔သံုးထားတယ္ေနာ္။ Really need ဆိုတာ တကယ္လိုအပ္တာကို ေျပာတာ။

what people really need is not wealth, comfort or esteem but values worth living.
လူေတြမွာ တကယ္လိုအပ္တာက ပစၥည္းဥစၥာ wealth လည္းမဟုတ္ဘူး၊ စည္းစိမ္ရွိရွိေနဖို႔ comfort လည္းမဟုတ္ဘူး။ esteem ဆိုတဲ့ သူမ်ား ကိုယ့္ကို အထင္ၾကီးဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူးတဲ့။ တကယ္လိုအပ္တာက ဂုဏ္လည္းမဟုတ္ဘူး၊ တန္ဖိုးထားျပီး ေနသြားရမယ့္ တန္ဖိုးထားစရာ ျဖစ္ေနတယ္။ တန္ဖိုးထားစရာဆိုတာ ဥပမာ -စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းတာ၊ အသိဥာဏ္နက္နဲတာ၊ ကိုယ္က်င့္သီလရွိတာမ်ိဳးကို ဆိုလိုတယ္။

He who cannot find a value worth living is apt to fall prey to boredom.
boredom ဆိုတာ ပ်င္းေနတာ။ အလုပ္ မလုပ္တာကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ အလုပ္ကို လုပ္ေနေပမယ့္လည္း ဒီအလုပ္ကို သိပ္စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အလုပ္ကို စိတ္မ၀င္စားဘဲနဲ႔ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ဒီအလုပ္ထဲမွာ စိတ္၀င္စားမႈနဲတယ္။ ေက်နပ္မႈလည္း သိပ္မရဘူး။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ျပင္းျပတဲ့ စိတ္အားထက္သန္မႈ Motivation မရွိဘူး။

Lack of direction, ဆိုတာဦးတည္ခ်က္မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ တစ္ေန႔လာ နံနက္အိပ္ရာထ၊ စား ၊ေသာက္ ၊အလုပ္ ဌာနကိုသြား၊ တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္၊(မလုပ္လို႔လည္း မျဖစ္ဘူးေနာ္၊ ပိုက္ဆံလိုခ်င္တာကိုး) အလုပ္လုပ္ျပီးေတာ့ အိမ္ျပန္လာ၊ စားေသာက္၊ ျပီးေတာ့အိပ္။ ဒါဟာ routine လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ ျဖစ္ေနတာပဲ။ ဒီroutine ျဖစ္ေနတာ ၾကာလာတဲ့အခါမွာ လူဟာစက္ရုပ္ၾကီး ျဖစ္ျပီးေတာ့ သိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။

boredom is paralysis of the will.
ဒီလို ပ်င္းတယ္ဆိုတာဟာ သူ႔ရဲ့ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵကို ေလျဖတ္ခံရသလို ျဖစ္သြားတယ္။ လူဟာ ေလျဖတ္သြားရင္ ေျခမသန္ လက္မသန္ ျဖစ္သြားသလို အဲဒီ boredom ဆိုတာ ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵ သူ႔မွာမရွိေတာ့ဘူး။ ဘာမွလုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္တဲ့စိတ္ မရွိေတာ့ဘူး။ လုပ္ေနက်မို႔သာ လုပ္ေနရတာ၊ စိတ္၀င္စားမႈ မရွိေတာ့ဘူး။
a failure of the appetite,ေတာင္တမႈ မရွိေတာ့ဘူး။
total disenchantment,လံုး၀ ၾကည္လင္မႈ၊ ရႊင္လန္းမႈ၊ စိတ္၀င္စားမႈ မရွိေတာ့ဘူး။

ဘ၀ကို အဓိပၸာယ္ရွိရွိ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေနခ်င္တယ္ဆိုရင္ သက္သက္သာသာ မေနပါနဲ႔။ ၾကိဳးစားပါ။ အရည္အခ်င္း ကိုမ်ားမ်ားထုတ္ပါ။ မလုပ္ဘူးေသးတဲ့ အလုပ္ေတြကို ပိုပို ပိုပိုျပီးလုပ္ရမယ္။ စား၀တ္ေနေရး၊ဘာသာေရး၊တုိင္းေရး ျပည္ေရး၊ လူမူေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အကုန္လံုးလုပ္ရမွာေတြပဲေနာ္။

ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ရဲ့ “လမ္းေပ်ာက္ရာမွလမ္းမွန္ေပၚေရာက္လာသူ” မွၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ စကားစုေလးေတြပါ။
ေလးစားလ်က္

တကယ္မေသခင္အစမ္းေသၾကည့္ရေအာင္

ဒီဘ၀ဒီခႏၵာနဲ႔ သံသရာ၀ဋ္ဇာတ္ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ အားမထုတ္ႏိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေသလြန္ျပီးတဲ့ေနာက္
ေကာင္းရားသုဂတိေရာက္ဖို႔ကိစၥကို အေရးတၾကီး ထည့္သြင္းစဥ္စားရပါဦးမယ္။

ေသာတာပန္၊သကဒါဂါမ္၊အနာဂါမ္၊အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားကေတာ့ ေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ဖို႔ ေသခ်ာျပီးသားပါ။
ေအာက္ဆံုးအရိယာျဖစ္တဲ့ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သြားျပီဆိုရင္ပဲ အပါယ္ေလးပါးဆိုတဲ့ မေကာင္းရာဒုဂၢတိကို
လံုး၀မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ ေသလြန္္ခါနီးမွာ အပါယ္ေလးပါးက်ေရာက္သြားေစႏိုင္တဲ့ အာရုံဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြ ထင္ျမင္
မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ေသာတာပန္မွ မျဖစ္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ ပုထုဇဥ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ဘယ္
ေလာက္အဆင့္ျမင့္တဲ့သူေတာ္စင္ပဲျဖစ္ျဖစ္အေၾကာင္းမေတာ္ရင္ အာရုံဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြထင္ျမင္လာျပီးအပါယ္
ေလးပါး က်ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။

တကယ္ေသလြန္ခါနီးအခ်ိန္မွာအာရုံဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြထင္ျမင္မလာဖို႔အတြက္မေသခင္ကတည္းကၾကိဳတင္ျပင္
ဆင္ထားဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။အေသၾကီးကိုရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ အေသေလးနဲ႔ေလ့က်င္ထားရပါမယ္။

“အေသၾကီးဆိုတာ”ဘ၀တစ္ခုလံုးရဲ့ေနာက္ဆံုးအျပီးအျပတ္ေသလြန္ျခင္းကိုေျပာတာပါ။တကယ္ေသသြားတာကို
ေျပာတာပါ။ “အေသေလးဆိုတာ”ကေတာ့ ဘ၀တစ္ေန႔တာရဲ့ေနာက္ဆံုး အိပ္စက္ျခင္းကိုေျပာတာပါ။ တဒဂၤ၊တစ္ခဏေသသလိုျဖစ္သြားတာကိုေျပာတာပါ။ အေသၾကီးဆိုတာ မႏိုးေသာအိပ္စက္ျခင္းျဖစ္ျပီး အေသေလးဆိုတာ ႏိုး ေသာအိပ္စက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

မႏို္းေသာအိပ္စက္ျခင္းနဲ႔အိပ္စက္ခါနီးအခ်ိန္မွာအေကာင္းဆံုးအေနအထားျဖစ္ေနဖို႔အတြက္ႏိုးေသာအိပ္စက္ျခင္း
နဲ႔အိပ္စက္ခါနီးအခ်ိန္ကိုအေကာင္းဆံုးအေနအထားျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ အေသၾကီးနဲ႔ေသ
ခါနီးအခ်ိန္မွာအာရုံေကာင္း၊နိမိတ္ေကာင္းေတြထင္ျမင္ေနဖို႔အတြက္အေသေလးနဲ႔ေသခါနီးအခ်ိန္ကိုအာရုံေကာင္း
နိမိတ္ေကာင္းေတြနဲ႔ ထံုမြမ္းေပးထားရပါမယ္။

ညအိပ္စက္တာဟာအေသေလးနဲ႔ေသတာပါ။ညအိပ္ေတာ့မယ္လို႔မ်က္စိမွိတ္လိုက္တာနဲ႔တစ္ျပိဳင္နက္အာရုံေကာင္း
ေတြ၊ကုသိုလ္အာရုံေတြပဲထင္ျမင္ေနေစရပါမယ္။ကုသိုလ္အာရုံကဒါနအာရုံ၊သီလအာရုံ၊သမထအာရုံ၊၀ိႆနာအာ
ရုံလို႔ေလးမ်ိဳးရွိပါတယ္။တကယ္ေသခါနီးအခ်ိန္မွာဘယ္ကုသိုလ္အာရုံထင္လာမယ္၊ဘယ္ကုသိုလ္ကိုအာရုံယူလို႔ရ
မယ္ဆိုတာၾကိဳတင္မသိႏိုင္တဲ့အတြက္ အိပ္ခါနီးအခ်ိန္မွာကုသိုလ္အာရုံေလးမ်ိဳးလံုးကို ယူထားရပါမယ္။

စနစ္တက်ၾကိဳတင္ေလ့က်င့္ထားတာေတာင္မွတကယ့္တကယ္ေသခါနီးက်ေတာ့ဘယ္ကုသိုလ္ကို အာရုံယူရမွန္း
မသိျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔သိခဲ့ရင္ေတာင္မွအင္အားၾကီးမားတဲ့အစြဲအလမ္းအာရုံေတြ၊ အတြယ္အတာ
အာရုံေတြရဲ့လြမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ကုသိုလ္အာရုံကိုအာရုံယူဖို႔ခက္ခဲေနတတ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ညအိပ္ခါနီးအခ်ိန္ကိုဘ
၀တစ္သက္တာမွာျပဳခဲ့တဲ့ဒါနေကာင္းမႈေတြထဲက ကိုယ္အႏွစ္သက္ဆံုး၊ကိုယ္ပီတိအျဖစ္ဆံုး ဒါနေကာင္းမႈတစ္ခုခု
ကိုအာရုံျပဳရပါမယ္။

အဲဒီဒါနေကာင္းမႈဟာ ေငြေၾကးအကုန္အက်အေနနဲ႔နည္းခ်င္လည္းနည္းမယ္၊ မ်ားခ်င္လည္းမ်ားမယ္၊လံုး၀မကုန္
က်ဘဲရင္လည္းရွိမယ္။အကုန္အက်အနည္းအမ်ားကအဓိကမက်ပါဘူး။ကိုယ္တကယ္နွစ္သက္ေက်နပ္ဖို႔၊ကိုယ္တ
ကယ္၀မ္းေျမာက္ပီတိျဖစ္ဖို႔ကအဓိကပါ။ အကုန္အက်မ်ားတိုင္း အက်ိဳေပးထက္သန္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ပီတိအား
ေကာင္းမွအက်ိဳးေပးထက္သန္တာပါ။

ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးတုိင္း ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရအသစ္လဲတဲ့အက်င့္ စြဲစြဲျမဲျမဲလုပ္ေပးပါ။ အိပ္ခါနီး(အေသေလးနဲ႔
ေသခါနီး)ရဲ့အနီးကပ္ဆံုးဒါနကုသိုလ္ျဖစ္လို႔ အာရုံယူရတာအလြန္လြယ္ကူပါတယ္။ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔တစ္ေန႔တာကိုအ
ဆံုးသတ္ရတဲ့အတြက္ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးအစစအရာရာ အဆင္ေျပျပီးေအးခ်မ္းရပါလိမ့္မယ္။

သီလကုသိုလ္အေနနဲ႔ေအာက္ထစ္ဆံုးငါးပါးသီလ၊လူ၀တ္ေၾကာင္တိုင္မေစာင့္မျဖစ္ေစာင့္ရမယ့္ငါးပါးသီလကိုဆင္
ျခင္ရပါမယ္။ ဆင္ျခင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာငါးပါးသီလလံုျခံဳသူ ျဖစ္ေနဖို႔အတြက္ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးတိုင္းငါးပါးသီလအ
သစ္ခံယူတည္ေဆာက္ပါ။ ေဆာက္တည္ျပီးတဲ့အခ်ိန္ကစျပီးမက်ိဳးမေပါက္ပါေစနဲ႔။ အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့လည္း
က်ိဳးေပါက္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါဆိုရင္“ငါအခုေနာက္ဆံုးငါးပါးသီလယူျပီးတဲ့အခ်ိန္ကစျပီး ငါးပါးသီလလံုျခံဳေနျပီ
လို႔”၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ရွစ္ပါးသီလ၊သာမေဏသီလ၊ရဟန္းသီလက်င့္သံုးေနသူေတြကလည္းကိုယ့္သီလကိုယ္ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းျပီး၀မ္း
ေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ေနရပါမယ္။ကုစားသင့္တာရွိရင္ မအိ္ပ္ခင္ကၾကိဳတင္ကုစားထားရပါမယ္။

သမထကုသိုလ္အေနနဲ႔ကိုယ္အႏွစ္သက္ဆံုး၊ ကိုယ္အၾကည္ညွိဆံုး ဘုရားဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုခုကိုပြားမ်ားပါ။ ဥပမာ၊
အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကိုအႏွစ္သက္၊အၾကည္ညွိဆံုးဆုိရင္ “အရဟံ-ကိေလသာကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
အရဟံ-ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္မေကာင္းမႈကိုျပဳေတာ္မမူေသာျမတ္စြာဘုရား၊ အရဟံ-ပူေဇာ္အထူးကိုခံယူ ေတာ္မူထိုက္ေသာျမတ္စြားဘုရား၊”လို႔အရဟံဂုဏ္ေတာ္ရဲ့အဓိပၸာယ္ကို အာရုံထင္ျမင္ေအာင္စိတ္ထဲကေန ႏွလံုးသြင္းပြား မ်ားရပါမယ္။

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးလံုးကိုအဓိပၸါယ္သိသိပြားႏိုင္ဖို႔အတြက္ျမန္မာလိုအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြကိုေလ့လားထား
ရပါမယ္။က်က္သင့္တာေတြကိုလည္းက်က္ထားရပါမယ္။

ေနာက္တစ္ခုသမထအေနနဲ႔ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ားေနရပါမယ္။အနည္းဆံုး“သတၱ၀ါအားလံုးခ်မ္းသာၾကပါေစ”လို႔ သံုးေခါက္ေလာက္ပြားမ်ားရပါမယ္။ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာ၊ကိုယ္အားသန္ရာေမတၱာပြားနည္းေတြနဲ႔လည္းပြားမ်ားႏိုင္ပါ တယ္။ဒါနကုသိုလ္၊သီလကုသိုလ္၊သမထကုသိုလ္ေတြကိုအစဥ္အတိုင္းအာရုံျပဳ၀မ္းေျမာက္ျပီးျပီဆိုရင္ ေနာက္ဆံုး ၀ိပႆနာကုသိုလ္နဲ႔အိပ္လိုက္ပါေတာ့။

ႏွာသီး၀ေလထိရာအရပ္မွာသတိကပ္ထားျပီးေလ၀င္ရင္“၀င္တယ”္၊ေလထြက္ရင္“ထြက္တယ္” ရႈမွတ္ျပီးေနပါ။
၀င္တိုင္းထြက္တိုင္းသာတစ္ဆက္တည္းသိေနမယ္ဆိုရင္ေလးငါးခ်က္ထက္ပိုမမွတ္ရပါဘူး။ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြား ပါလိမ့္မယ္။၀င္ေလထြက္ေလရႈမွတ္ျခင္းဟာအေကာင္းဆံုးအိပ္ေဆးပါပဲ။ေလ၀င္ေလထြက္တိုင္းထိေတြ႔တြန္းကန္ မႈေတြကိုသိေနမယ္ဆိုရင္ေလာဘ၊ေဒါသစတဲ့ကိေလသာေတြလည္း ျဖစ္ခြင့္မရေတာ့ပါဘူး။သမာဓိ၊ဉာဏ္ရင့္သန္ ျပီးသားပုဂၢိဳလ္ဆိုရင္ အိပ္ရာ၀င္မွာေလ၀င္ေလထြက္ မွတ္ရင္းနဲ႔ မဂ္စိတ္က်ျပီးနိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသြားႏိုင္ပါ တယ္။

ညအိပ္တိုင္းဒါန၊သီလ၊သမထ၊၀ိပႆနာအာရုံနဲ႔အိပ္စက္သြားမယ္ဆိုရင္ေသလြန္ခါနီးမွာလည္းအဲဒီအာရုံေလးမ်ိဳး တစ္မ်ိုဳးမ်ိဳးနဲ႔ေသလြန္ရမွာေသခ်ာပါတယ္။ ကုသိုလ္အာရုံနဲ႔ေသလြန္သြားသူကို ေကာင္းရာသုဂတိဘံုေတြက သူဦး ကိုယ္ဦးလက္ကမ္းၾကိဳဆိုေနၾကမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ညအိပ္ရာ၀င္၊ေခါင္အံုးေပၚေခါင္းခ်၊ေက်ာဆန္႔ျပီးတာနဲ႔တစ္ျပိဳင္နက္ “ငါခဏေသလိုက္ဦးမယ္”လို႔ကိုုယ့္ ကိုယ္ကိုစိတ္ထဲကေျပာျပီး ေသနည္းေလ့က်င့္ၾကဖို႔အထူးတိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။မေသခင္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ထဲ မွာေသနည္းေလ့က်င့္တဲ့အလုပ္ကိုလည္း ထိပ္ဆံုးေနရာက ထည့္သြင္းထားရပါမယ္။

ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက၏ “မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ”စာအုပ္မွာကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ေႏြဦးကံ့ေကာ္မ်ား

လန္းဆန္းတက္ၾကြတဲ့ မနက္ခင္းနဲ႔အတူ အလုပ္အသြားဘုရားစာရြတ္ရင္း ေမႊးပ်ံ႔တဲ့ရနံတုိ႔ အလံုးအရင္းတိုး၀င္မႈ ေၾကာင့္ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကံ့ေကာ္ပန္းေတြေ၀ေနေအာင္ပြင့္ေနေလျပီ။ အိမ္ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းလမ္းတ ေလ်ာက္လံုးကံ့ေကာ္ပင္ေတြနဲ႔ လမ္းလည္ကၽႊန္းကိုအလွဆင္ထားတာပါ။ အပင္ေပါင္း ၂၀ေလာက္ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ အဖူးေလးေတြပဲရွိပါေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ပြင့္ဖို႔အားယူေနၾကပါျပီ။ တခ်ိဳ႕ျဖဴလႊလႊႏွင့္ ထိန္ေနေအာင္ပြင့္ေနၾက ပါျပီ။ ေႏြဦးကံ့ေကာ္မ်ားပင္မဟုတ္ပါလား။ သူ႔ရန႔ံႏွင့္ မနက္ခင္း တစ္ခုလံုးကို အလွဆင္ေနလိုက္ပံုမ်ား ၾကည္ႏႈးဖြယ္ အတိျဖစ္ပါသည္။

ကံ့ေကာ္ပန္းေတြျမင္ေတာ့စိတ္ထဲမွာဆႏၵေတြျဖစ္မိတယ္။ တစ္ခုက ဘုရားပန္းအျဖစ္ လွဴခ်င္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အလွဆင္ဖို႔ေရာင္းခ်ခ်င္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အေမ့သနပ္ခါးထဲမွာ ထည့္လိမ္းဖို႔ အေျခာက္ခံထားခ်င္တယ္။ ပထမဆံုး စဥ္းစားမိတာသူရဲ့အသံုး၀င္မႈနဲ႔ တန္ဖိုးေပါ့။ သူ႕ရဲ့အရည္အေသြးနဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြကို အပင္ထက္မွာ သာအသံုးခ်ေနရင္ေတာ့ ဘာတန္ဖိုးမွရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အပင္မွာထက္ ဘုရားစင္မွာသာဆိုရင္ သူ႔ရနံ႔က ရုိးရုိးရနံ႕ တင္မဟုတ္ဘဲကုသိုလ္ရနံ႔ေတြပါေရာယွက္ေနတဲ့အတြက္ မူလတန္ဖိုးထက္ ပိုမိုသာလြန္ေနမွာပါပဲ။ အပင္မွာထက္ ေစ်းဆိုင္တန္းမွာဆိုရင္ သူတန္ဖိုးဟာေရာင္းသူနဲ႔ ၀ယ္သူၾကားညီမွ်နဲ႔ တန္ဖိုးတစ္ခုေတာ့ ရရွိမွာအမွန္ပါပဲ။ပံုသဏၭာန္ ေျပာင္းလို႔သူ႔ရနံ႔နဲ႔ အသံုး၀င္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ၾကည္ႏႈးစိတ္နဲ႔အတူ သူ႔တန္ဖိုးကို တသသ ျဖစ္ေနဦးမွာ မလြဲပါဘူူး။

ေနာက္တစ္ခုစဥ္းစားမိတာကေနရာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာသာဆိုရင္ေတာ္ေတာ္အဖိုးတန္ပါတယ္။ တစ္ပြင့္ကိုေစ်းၾကီး ေပး၀ယ္ရပါတယ္။ဒီမွာေတာ့ အလကားရေတာင္ဘယ္သူမွမယူပါဘူး။ ေနရာမွားရင္၊ အသံုးမခ်တတ္ရင္လည္းသူ႔ တန္ဖိုးကဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး။ ကံ့ေကာ္ပင္ေတြကိ ုၾကည့္ရင္းစိတ္ထဲမွာ ႏွေမ်ာသတျဖစ္ရပါတယ္။ ရဲေၾကာက္တာ နဲ႔မခူးရဲပါဘူး။ ညမွပန္းအိုးထိုးဖို႔ ၂ခိုင္၃ခိုင္ခူးလိုက္ပါေသးတယ္။ ႏြမ္းေနျပီဗ်ာ။

အလုပ္ကျပန္ေတာ့ ဓါတ္ဆီနံံ႔ေတြဒီဇယ္နံ႔ေတြၾကား တစ္ခ်က္ခ်က္က့ံေကာ္နံ႔သင္းသင္းေလးေတြ အလုအယွက္ ရူၾကည့္ရပါေသးတယ္။ ညေနအျပန္ဆိုေတာ့မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္ေလ။တစ္ေန႔လံုးအစြမ္းကုန္ပြင့္ထားသမွ် ေနအထိ၊ ေလအညွိမွာတြန္႔လိမ္္ႏြမ္းေျခာက္လို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကြက်ေနပါျပီ။ ေျမျပင္တစ္ခုလံုးအစုလိုက္အစုလိုက္အပင္ေျခရင္း မွာသက္ဆင္းကုန္ၾကပါျပီ။ ခုလိုျမင္ရေတာ သံေ၀ဂကဗ်ာကိုသတိရမိပါတယ္။
“ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္း၊ ဆက္ဆံျခင္း၊ေကြကင္းေနာက္ဆံုးပါတကား
အားအင္ျပည့္တင္း၊က်န္းမာျခင္း၊နာျခင္းေနာက္ဆံုးပါတကား
ႏုနယ္ရုပ္ဆင္း၊ ပ်ိဳျမစ္ျခင္း၊ အိုျခင္းေနာက္ဆံုးပါတကား၊
ဇိ၀ိန္တင္းလင္း၊သက္ရွင္ျခင္း၊ေသျခင္းေနာက္ဆံုးပါတကား”ဟူေသာသံေ၀ဂကဗ်ာပင္ျဖစ္ပါသည္။

ကံ့ေကာ္ပန္းေတြဖက္ကခံစားၾကည့္မိတယ္။ဒီနယ္ေျမမွာငါသာလွ်င္အေမြးပ်ံ႕ဆံုး၊ပတ္၀န္းက်င္ကို အလွဆင္ႏိုင္ဆံုး ဆိုျပီးမာန္၀င့္ေနမိမွာအေသအခ်ာပါပဲ။ မိုးေသာက္ယံကေန အစြမ္းကုန္ ပြင့္လန္းလိုက္ခ်င္စမ္းပါတယ္ ။ေနဒဏ္ေလ ဒဏ္ကိုၾကံၾကံခံရင္း ေနေစာင္းမွျဖင့္ ပြင့္ဖတ္တြန္႔လိမ္စြာ ေျမေပၚသက္ဆင္းလို႔ အမႈိက္စာရင္း၀င္ျပီဆိုမွျဖင့္ခက္ရခ်ည့္ ရဲ့။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးထက ္သန္႔သန္႔စင္စင္ ဘုရားစင္ထက္မွာ ေၾကြက်တာမွပိုေကာင္းဦးမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ပန္သူကိုအလွဆင္အခ်ိန္တန္မွ ကညာပ်ိဳေျခရင္း သက္ဆင္းတာမွ အယုအယခံရဦးမယ္။ ပံုသဏၭာန္အသြင္ေျပာင္းလို႔အေဖ႔ ႏွာ ေခါင္းရင္းမွာ၀ပ္ဆင္းတာကမွ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းဦးမယ္လို႔ ေတြးေတာမိပါတယ္။ ေနရာအထားမွားလို႔အမႈိက္ ့ျဖစ္မယ့္အစား ကိုယ့္တတ္ႏိုင္သမွ် အရည္အခ်င္း၊ အရည္အေသြး၊အခြင့္အေရးေတြမလြတ္စတမ္း အသံုးခ်ရင္း မိမိ အတြက္ျဖစ္ေစ သူတစ္ပါးအတြက္ ျဖစ္ေစအသံုးခ်မယ္လို႔ ကံ့ေကာ္ပင္ေတြျမင္တုိင္း စိတ္ကူးမိပါသည္။

ေလးစားလ်က္
ေရတမာ

ကိုယ္တိ္ုင္ရိုက္ထားေသာပံုမွာတင္ရန္အခက္အခဲရွိသျဖင့္ ဂူဂဲလ္မွရွာေဖြတင္ျပလုိက္ပါသည္။

Memory အေဟာင္းမ်ား

၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ ၁၁နာရီ ၅ မိနစ္အခ်ိန္တြင္ ဂ်ီေတာ့ ပင္လယ္ျပင္အတြင္းေလဖိအားနည္း ရပ္၀န္းမ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့ျပီး အြန္လိုင္းသူငယ္ခ်င္းအမည္ရ မုန္တုိင္းသည္ မ်က္စိ၊လက္ေခ်ာင္းေဒသမ်ားကို ျဖတ္၍ ႏွလံုးသားအလယ္ပိုင္းသို႔ ၀င္ေရာက္တုိက္ခတ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုသို႔တိုက္ခတ္စဥ္ ေျမျပင္၊ေလျပင္ Broadband ျပင္သည္ တစ္နာရီ (<3 )မိုင္ႏႈန္းျဖင့္တုိက္ခတ္ခဲ့ပါသည္။ ၂၈ နာရီအတြင္း hi ,asl pls,သူအေၾကာင္း၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းမ်ား ေနရာကြက္ၾကား ထစ္ခ်ဳန္းရြာခဲ့ပါသည္။

မုန္တိုင္းကာလအတြင္း တိုင္းတာခ်က္မ်ားအရ သံေယာဇဥ္ျမစ္ေရအေနျဖင့္ ေမတၱာျမိဳ႕ႏွင့္ သမုဒယျမိဳ႕မ်ားတြင္ ၇၀ နာရီ အတြင္း စိုးရိမ္ေရမွတ္သို႔ေရာက္ရွိခ့ပါသည္။ ထိုအေတာအတြင္း ေဒါသေရယာဥ္မ်ား၊ သံသယ ေရယာဥ္မ်ားႏွင့္ အမုန္း ေရယာဥ္မ်ား သင့္ေတာ္ရာဆိပ္ကမ္းမ်ားတြင္ ေက်ာက္ခ်ရပ္နားထားရန္၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ၾကည္ႏႈးမႈေရယာဥ္မ်ား နံက္ ၁၀နာရီမွ ညေန ၁နာရီ အတြင္းသာ သြားလာရန္ သတိေပးတားျမစ္ခဲ့ပါသည္။

ဒီဇင္ဘာႏွင့္ ဇန္န၀ါရီလလယ္အထိ သံေယာဇဥ္မုတ္သုန္ေလ အားေကာင္းခဲ့၍ ဇန္န၀ါရီလလယ္တြင္ ေဒါသလိႈ္င္းလံုးမ်ား ၾကီးထြားခဲ့ျပီး မ်က္ရည္မိုးမ်ား နားလည္မႈလြဲခဲ့ၾကပါသည္။ က်န္လမ်ားတြင္ တိမ္ကင္းစင္၍ ရာသီဥတု သာယာခဲ့ပါသည္။ သၾကၤန္အျပီး ဘိဂ်လိမုန္တုိင္းႏွင့္အတူ ေဒါသမုန္တုိင္းသည္ ႏွလံုးသား ကြ်န္းေပၚေဒသသို႔ တိုက္ခတ္ခဲ့ပါသည္။ မုန္တိုင္း တိုက္စဥ္ ဖုန္းလိုင္းမ်ားျဖတ္ေတာက္ျခင္း၊ block ျခင္း ၊ invisible လုပ္ျခင္းမ်ားျဖစ္ေပၚႏိုင္ပါသည္။ စိတ္ဆိုးမေျပမျခင္း သည္းခံ၍ေစာင့္ဆိုင္းပါရန္။

တစ္ျပည္လံုးအတိုင္းအတာ အေနျဖင့္ သာယာသေယာင္ရွိေပမယ့္ LA ျမိဳ႕ႏွင့္အနီးတ၀ိုက္အတြက္ ခန္႔မွန္းခ်က္ကေတာ့ စာေမးပြဲမ်ား၊ သူ႔အလုပ္ႏွင့္သူ ရႈပ္ေနမွာျဖစ္ျပီး၊ စလံုးအနီးတ၀ိုက္တြင္ အလြမ္းမိုးမ်ား ထစ္ခ်ဳန္းရြာပါမည္။ ေနာက္ရက္မ်ား အတြက္ခန္႔မွန္းခ်က္ကေတာ့ ႏွမ္းထြက္ကိုက္မည့္ကိန္း မရွိေသးပါေၾကာင္း အသိေပးေၾကညာအပ္ပါသည္။

(p.s သတိရလို႔ျပန္တင္ၾကည့္တာပါ)
အားလံုးေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
ေရတမာ

စိတ္ကူးထဲက ေန႔တစ္ရက္

မနက္က ေမေမၾကီးကိုခြ်ဲျပီး



မမနဲ႔ ေလွ်ာက္လည္ၾကတယ္။



သူက ေရခဲမုန္႔သိပ္ၾကိဳက္တာ။ သူစားတာၾကည့္ျပီးျပံဴးရေသးတယ္..ၾကည့္ပါဦး



စိတ္ပုတ္တယ္။ ပိုက္ဆံအိတ္ကို သဲေတြထဲဖြက္ထားတယ္


စႏိုပီရုပ္ေလးလည္း၀ယ္ေပးလို႔ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္တာ...ေပ်ာ္လိုက္တာ........



ေခြးေလးနဲ႔ အမွတ္တရဓါတ္ပံုရုိက္ပါ့လား ဆိုေတာ့ မရုိက္ခ်င္ ရုိက္ခ်င္နဲ႔ ရုိက္လိုက္ရေသးတယ္။
ဒါနဲ႕ကပြဲကိုေခၚလို႔လိုက္သြားလုိက္တယ္။


ကပြဲမွာတုန္းက ဒီလိုျဖစ္လို႔ေလ


ရွက္လိုက္တာ ဘာလုပ္ရမွန္းေတာင္မသိဘူးတဲ့


ဒီလိုသာ လုပ္ပစ္လုိက္ခ်င္ေတာ့တယ္ဆိုလို႔ မနည္းဆြဲထားရတယ္



ဒါေပမယ့္ကိုသားၾကီးဘေလာ့ကေခြးေလးေပးျပီးႏွစ္သိမ့္လိုက္ေတာ့ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ..............
က်န္တာေတြေတာင္ေမ့သြားတယ္.......


သူ႔ကိုလည္း ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့ရေသးတယ္။



ေနလည္က်ေတာ့ ရာသီဥတုကလည္းပူတာနဲ႔ ေရထဲ ဆင္းစိမ္ေနလိုက္တယ္...



ေရမိုးခ်ိဳးျပီး ဗိုက္ဆာတာနဲ႔ စားစရာလိုက္ရွာရတာေပါ့


ဘာဂါနဲ႔ Catfi ႏွစ္ခြက္ေသာက္ပလိုက္တယ္။


ေကာင္မေလးနဲ႔ျပႆနာျဖစ္ေသးတယ္............


စိတ္ကလည္းတိုလာတာနဲ႔ ေအာ္ပလိုက္တယ္....................



အဲဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးလည္း အဲလို စိတ္ေကာက္သြားပါေလေရာ..........


ေခြးေလးထုတ္ျပီး ေခ်ာ့ေတာ့လည္း.........



အဲလိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္.....................



ဒီေကာင္နဲ႔ ေခ်ာ့ေတာ့မွပဲ စိတ္ဆိုးေျပေတာ့တယ္


လူလည္းေမာသြားတာ ဘေလာ့ဂင္းေတာင္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး................


သီခ်င္းေလးနဲ႔ပဲျငိမ့္ေနလိုက္တယ္..........ေလာကၾကီးက ေအးခ်မ္းလိုက္တာ..............................



သီခ်င္းနားေထာင္ရင္ အိပ္ခ်င္လာတာနဲ႔

/
/
/
/
/
/
/
/
/
/
//
/
/
/
/
/
/





အိပ္လိုက္တာ တခ်ိဳးတည္းပဲ

(မွတ္ခ်က္၊ ။အလုပ္ကစိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာေတြနဲ႔ ပင္ပန္းေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အတၱမ်က္ႏွာေတြထက္ ျဖဴစင္တဲ့ ကေလးေလးေတြ မ်က္ႏွာေလးေတြၾကည့္ရင္း အပန္းေျပေစဖို႔ ရည္ရြယ္ဖန္တီး ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ပံုေလးမ်ားကိုေတာ့ သူမ်ားဆီက မ်က္ရည္ခံထိုးျပီးေတာင္း google မွ အပင္ပန္းခံျပီး ရွာေဖြထားတာပါ။)

အားလံုးေပ်ာ္ရြင္ၾကည္ႏႈးၾကပါေစ။
ေရတမာ